Venice Beach (Ca), vrijdagochtend 00:02 uur. De laatste dag van de vakantie is aangebroken. Morgen om 12:10 uur land ik op Schiphol. Of de Oekraïense rebellen moeten ook op mijn vliegroute zitten. Anyway, hopen dat het allemaal goed gaat. De laatste 4 nachten van m'n trip zat ik in Venice Beach en het waren onvergetelijke dagen.
Op dag 1 reed ik over Highway One van San Diego naar Los Angeles. Ontspannen, muziekje aan en het raampje open. Het was een waardige afscheidsrit van de Dodge, die 's middags weer naar het verhuurbedrijf toe moest. Het plan was om de koffer in het hostel te droppen en daarna de Dodge weg te brengen. Hetgeen zonder problemen is gebeurd. Fijn karretje, jammer dat er in Nederland bepaalde politieke partijen zijn die het onmogelijk maken om zo'n fijne auto te kunnen rijden.
In Venice is het trouwens niet anders. Je betaalt je scheel aan parkeerkosten. Dus goed gepland om geen auto te hebben in Venice.
In het hostel sliep ik met 6 man op 1 kamer. Een internationaal gezelschap, allemaal jongens uit alle uithoeken van de wereld. Met een paar belandde ik later nog in The Brig, een Californication achtige tent op Abbot Kinney. Eerder die dag werd ik nog op straat aangesproken en kreeg de complimenten over 'the artwork' op m'n rechterarm. Veerle, voor in je achterzak. Toen er gevraagd werd om een sigaret en ik aan die vraag voldeed, hoorde ik de mooiste 'maaaaa nigga' die ik ooit gehoord heb. Een jongen uit de hood. Inderdaad, met een kleurtje. Mooi portret.
Dag 2 gingen er twee diepgekoesterde wensen in vervulling; de eerste was om op een Harley door Hollywood en Beverly Hills te rijden. Het was een bakbeest van een motor, een beetje als in een Amerikaanse film met motoragenten. Maar wat een machine. Geluid, vermogen, zithouding. Daar zou ik best aan kunnen wennen. Waar ik niet aan wil wennen is de verkeersdrukte in LA. Here Jezus wat staan daar elke dag de hele dag een zooitje file. In Amsterdam is het bal als om half 6 de Zuidas leeg loopt , maar dat is anderhalf uur later opgelost. Geef mij maar Amsterdam.
Ik reed niet alleen door Hollywoord, maar ook naar de pier in Santa Monica, naar LA Downtown, naar de Hollywood Hills en over de Mulholland Drive. En voor die Mulholland Drive neem ik de volgende keer een racer mee. Wat een bochten liggen daar. Een racer en twee setjes kniestukken. En een week van huis. Geen mij maar de Mulholland Drive. Het rijden, in een shirt van SAMCRO, met pothelm, zonnebril, spijkerbroek op m'n sneakers is een lang gekoesterde droom die werkelijkheid werd. Als een kind zo blij.
En 's avonds dacht ik: weet je wat, we doen droom nummer 2 nog dezelfde dag. Op Sunset Boulevard in Hollywood zit de Whisky A Go Go. Een legendarische tent onder liefhebbers van rockmuziek. Een soort van Mekka van de rockmuziek. Een kleine intieme zaal, met een aparte sfeer. En alle grote jongens hebben op dat podium gestaan: Jimi H, Metallica, Led Zeppelin en uiteraard The Doors. Die zijn zelfs huisband geweest in de Whisky. Een magische tent en het was er die avond ook gewoon goed. Het podium werd wisselen gevuld in verschillende opstellingen. Zo rouleerde de oud-gitarist van The Ramones met de ex-drummer van Duran Duran. Het was een avond met heerlijke rock, de muziek die in Europa een langzame dood is gestorven, maar in Amerika leeft als nooit te voren. Hoe ik naar de Whisky ben gegaan? Op de Harley natuurlijk!
Die Harley bracht ik de vorige dat terug en was meteen zo vriendelijk om m'n leren jackie in de motor te laten zitten. Gebeld met het bedrijf, maar uiteraard niks aangetroffen. Ach ja. Ik was ook wel toe aan een nieuw leren jackie en er zat niks van belang in de zakken. Gaan we bij terugkomst gewoon even naar The Sting of ik zet m'n moeder aan het werk met d'r niet te stoppen drang tot het zoeken van koopjes op internet.
Nadat ik terug was in het hostel heb ik m'n handdoek gepakt en ben naar het strand gegaan, waar ik 2 uur later wakker werd. Het was nodig. Resultaat: een rooie rug. Niet gek, je rug verbranden rond eind september. Welkom in Cali.
's Avonds at ik bij Hal's in Abbot Kinney. Het was de minste maaltijd die ik op heb, de biefstuk smaakte meer naar een Michelin Pilot Power 2CT dan naar een koe. Op de terugweg scoorde ik een flesje Malibu voor in het hostel en halverwege die fles werd besloten om naar Townhouse aan de overkant van de straat te gaan. Goeie beslissing was dat. Het was namelijk stripclubsvond en om een heel erg lekker wijf zichzelf te zien uitkleden op 'Roadhouse Blues' van The Doors maakt de kater de volgende dag meer dan waard.
Want die had ik, dus vielen m'n plannen om de naar de studio's te gaan in het water. Dit is vast niet de laatste keer LA en die studio's lopen niet weg. Ik verzoop m'n kater met een frisse duik in de oceaan en ging vervolgens op souvenirjacht. Die jacht bracht me uiteindelijk via een Ubertje in Santa Monica, waar ik scoorde en via het strand terug liep naar Venice. Een lekker wandelingetje. Onderweg even stoppen voor een peuk en cola. Niks mis mee. M'n avondmaaltijd was een chicken BBQ pizza die goddelijk smaakte. Er was nog een beetje Malibu dus die heb ik ook maar even opgemaakt voor dat het bedtijd was. De koffer is reeds gepakt, m'n trui ligt klaar want het schijnt herfst te zijn in Nederland.
Morgenochtend om 11.00 uur check ik uit en ga dan nog even naar de Venice Canals om wat plaatjes te schieten. Rond een uur of 2 pak ik een Uber naar LAX en de KL0604 zal mij naar Amsterdam brengen met een verwachte aankomsttijd van 12.10 uur op zaterdagmiddag Nederlandse tijd. Wanneer ik geland ben, volgt een nawoord van deze geweldige ervaring. Daarna keert de rust weder. Denk ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten