‘Ha Jongen!’ klonk het als ik binnenkwam
‘Uitkijken war!’ was het als ik weer wegging
Soms, als ik een paar weekjes niet was geweest,
Begon er iemand spontaan te klappen als ik binnenkwam
‘Hoe ist met die klén?’ was altijd een vaste vraag
‘En bij de plisie?’ volgde daar weer op
Wellicht weinig woorden maar veelzeggend.
Lief, zorgzaam, humoristisch
De dingen die ik herken in jouw kinderen
De dingen die de basis zijn geweest voor mijn opvoeding
Toen ik nog op de middelbare school in Zaltbommel zat, was het vaker regel dan uitzondering dat ik, op de terugweg, even aanschoot op de Slotshof.
Even huiswerk maken, met de tv aan en wat lekkers erbij
‘Vat het mar zelf, ge wit waar het staat war!’
‘Belt oe moeder even, da ge hier zijt’
‘En ge wit da ge mergen wer terug kunt komme!’
Als ik me verontschuldigde als ik weer een week verstek had laten vergaan
Klonk het altijd: ‘Deh gift niks, ik zij blij da ge er wer zijt.’
Over de goede dingen van oma kan ik wel een boek vol schrijven
Over de slechte dingen krijg ik geen letter op papier
Men zegt altijd: ‘Je bent pas echt gestorven als je vergeten bent’
Er kan dus met recht gezegd worden, dat jij altijd bij ons zult zijn.
Oma, ik zal je verschrikkelijk missen, maar denk altijd terug aan die fijne momenten.
En ja, ik zal uitkijken.
