2019 was een jaar van ontdekking. Awakenings, het Amsterdam Dance Event, Thuishaven, de Marktkantine, de Elementenstraat. Oooooooh de Elementenstraat. Toch weer wat anders dan een avondje doorhalen in de kroegen van het Leidseplein in Amsterdam en de Korte Put in Den Bosch. Vol verwachting klopte daarom in 2020 mijn hart, om in de slipstream van 2019 mee te liften op hetgeen wat er ontdekt was. Daarbij zou het Nederlands elftal weer acte de préséance gaan geven op een groot voetbaltoernooi in de zomer, dus alle ingrediënten voor een knallend 2020 waren volop aanwezig.
En dat begon voorspoedig. Want laten we wel wezen: de eerste 10 weken van 2020 gingen we dezelfde kant op als waar 2019 al op af was gekoerst. Awakenings Eindhoven: magisch. Snerttoernooi bij de voetbalclub: fijn. Reinier in de Marktkantine: meesterlijk. Herrie met Gerrie bij Van Aken: heerlijk. En carnaval was natuurlijk wederom een betere editie dan het jaar daarvoor. 2020 was net begonnen. Kaarten in de pocket voor Reinier Zonneveld 11 uur Live, Drumcode Festival en helemaal hyped voor het debuut op Awakenings festival. Biertjes drinken in het zonnetje, met de geur van Nivea om je heen, terwijl de mooiste vlinders over het terrein fladderen. Om lekker bij te komen wilde ik er nog een weekje Ibiza achteraan doen. De zomer van 2020 zou er één worden voor in de boeken, eentje waar ze op mijn toekomstige uitvaart aan terug zouden refereren.
Dat liep dus even anders.
Het verhaal is bekend. In China vonden ze het lollig om een vleermuis in de frituur te flikkeren, vanaf 14 maart zat alles op slot en het jaar was naar de klote. Alles wat hierboven omschreven is verdween nog sneller dan een goede schep sneeuw voor de zon. Rutte, de Jonge en Van Dissel annuleerden de hele kutzooi. Ab Oosterhuis en Maurice de Hond werden vaste gezichten aan de talkshowtafels. Willem Engel werd met zijn club gekkies groot nieuws en het wachten op een vaccin kon beginnen. Er is genoeg narigheid gebeurd waar iedereen genoeg over heeft kunnen horen en lezen. Voor diegenen die het nog niet mee hebben gekregen: kijk voor de gein eens op Twitter. Je lacht je een breuk.
Was er dan helemaal niets leuk? Waren er dan helemaal geen feestjes? Jawel hoor, die waren er. Er waren drie hele leuk feestjes met hele leuke mensen die ik allemaal nog niet kende. Uit één van die feestjes bloeide zelfs een leuke romance op. Een korte romance ook, maar ik heb van deze romance geleerd dat je ook met een knuffel en als vrienden uit elkaar kan gaan.
Wat niet kort is, althans dat hoop en verwacht ik, zijn de vriendschappen die zijn ontstaan gedurende die feestjes. Als jullie dit lezen (en dat denk ik wel, aangezien ik de link van deze blog óók bij jullie op de groepsapp gooi), weet dat ik niet kan wachten totdat we weer met z’n allen een mooi feestje kunnen pakken.
De gezelligheid werd vooral bij elkaar opgezocht, bij de goede bekenden en goede vrienden. 30 Seconds werd afgestoft, Malibu maakte plaats voor een goed flesje rood en godzijdank hebben we YouTube en Spotify om toch nog een fatsoenlijk stukje muziek te kunnen luisteren. YouTube hoopt ogenschijnlijk dat 2021 ook een jaar van lockdown wordt want de advertenties rijzen de pan uit. Het was voor YouTube financieel gezien een goed jaar.
Voor wie 2020 nog meer een goed jaar is geweest, althans dat denk ik, zijn de mensen die zich bezig hebben gehouden met het ‘corona-proof’ maken van winkels, restaurants en kantoren. Denk hierbij aan leveranciers van die achterlijke schermen, de producenten van mondkapjes en handgel en drukkerijen die elke week weer een nieuwe poster met nieuwe maatregelen moesten drukken. Ik gok dat de bedenker van de Microsoft Teams applicatie ook een leuke bonus heeft gekregen van mister Gates. Deze persoon is beter beloond dan wanneer je in een supermarkt werkt. Uiteraard is het voor Joe Biden en alle glutenvrije-ijsjes-etende-dames-op-Instagram die geen flikker afweten van politiek, ook een goed jaar geweest. En voor de geraniummaffia, de meute die overal en op alles maar commentaar heeft omdat ze zelf een zuur kutleven hebben.
Want ga maar na. Geen supporters bij het voetballen, dus mooi geen supportersrellen. De kroegen dicht, dus geen coma-zuipende tienerlui en dronken toeristen die tegen de voorgevel aan zeiken. Geen amateurvoetbal, dus geen agressieve voetballers die de scheidsrechter in elkaar trimmen. Geen festivals, dus niemand aan de drugs. Mondkapjes op je snavel, je ziet niemand lachen. Om met Sander Schimmelpenninck zijn woorden te spreken: eindelijk een stok om andermans plezier mee te slaan. Ik wil de term ‘als klap op de vuurpijl’ gebruiken, maar voor je het weet word je aangeklaagd wegens het overtreden van het vuurwerkverbod. Ook dat is onder de noemer ‘corona’ na jaren van discussie in de Tweede Kamer ‘eindelijk’ verboden. Ik hoop van harte dat het vaccin als de wiedeweerga verstrekt en geprikt kan worden (Quincy Promes is kennelijk al begonnen met prikken, flauw grapje). Dit zodat de geraniummaffia weer af kan geven op hoe de wereld vergaat met de losgeslagen mensen die er op leven. Voor die mensen zeg ik: neem nog een flesje azijn, kan je mooi proosten met Valentijn Driessen.
Voor ik over ga naar de gebruikelijke wensen voor de fijne Kerst en iedereen het beste wil wensen voor het komende jaar, wil ik een persoonlijk voordeel van de corona-crisis uit lichten. Eén van de weinige persoonlijke voordelen.
Want jaar in jaar uit heeft mijn bankrekening met grote jaloezie gekeken naar mijn lever, omdat die wel aandacht kreeg. Biertjes happen met carnaval, tijdens het stappen, tijdens festivals, op vakantie en noem het maar op. Dingen waarvan Thierry zou zeggen: “wat we nu gaan doen kost heel veel geld.”
Die jaloezie is in 2020 omgedraaid, met als resultaat dat die ouwe Duitse bak is ingeruild. I did it. Genoeg gespaard om iets wat jonger is voor de deur te zetten en waar de kilometerstand niet moet bukken voor laagvliegende KLM-Boeings. Dat is inmiddels gebeurd en dus ben ik misschien verplicht om ‘dankjewel’ te
zeggen tegen corona. Dat ga ik dus van mijn levensdagen niet doen. Want als het aan mij ligt ben je morgen verdwenen.
Als afsluiting van mijn jaaroverzicht wil ik jullie allemaal bedanken voor het lezen, al heb ik niet veel geschreven in 2020. Als corona, Jaap van Dissel en Mark Rutte het toelaten dan hoop ik met een aantal van jullie weer voldoende mee te maken om verhaaltjes over te schrijven. Tot die tijd wens ik jullie allemaal fijne kerstdagen, een gezellig Oud en Nieuw en een gezond, gelukkig en mondkapjes-loos 2021 toe.
