donderdag 14 mei 2020

Zou het?


Amsterdam, 14 mei 2020

Vanavond een berichtje op AD.nl, met als titel ‘Nederlands coronamedicijn mogelijk over een half jaar beschikbaar voor patiënten.’ De link staat hier, dus klik vooral om te lezen waar het daadwerkelijk over gaat. Ik wil soms uit enthousiasme een artikel niet goed lezen en dan vergeet ik wat key-points.

Maar toch. Dat zou me potverdorie toch een mooi nieuws wezen. Een medicijn tegen het coronavirus. Nog niet zo mooi nieuws als een vaccin, want volgens de Almachtige Minister de Jonge moet er eerst een vaccin zijn voordat we weer naar festivals en het voetballen kunnen.

Een vaccin. Dat duurt volgens president Trump nog tot het einde van het jaar totdat het beschikbaar is voor de Amerikaanse bevolking. Een man die als verkiezingsbelofte heeft om een muur te bouwen bij de Mexicaanse grens, zal dan ook wel het motto ‘eigen volk eerst’ hebben. Maar aangezien president Trump dacht dat het coronavirus ‘een griepje’ was, is deze uitspraak niet geheel geloofwaardig. In dezelfde krant stond dat het coronavirus inmiddels wereldwijd aan ruim 300 duizend mensen het leven heeft gekost.
Het Europees Medicijn Agentschap, recentelijk verhuist naar de Amsterdamse Zuidas, heeft vaccin-technisch ook een nieuwtje in te brengen en dat is dat we in het meest optimistische geval over een jaar een werkend vaccin kunnen gebruiken in de strijd tegen het coronavirus.

En dat duurt lang. In het meest optimistisch geval een jaar wachten op een corona-vaccin. Op zijn minst. Dat wil zeggen dat we, als we de Almachtige Minister de Jonge moeten geloven, nog minimaal een jaar op anderhalve meter van elkaar moet blijven, dat er dus geen concerten, festivals en voetbalwedstrijden kunnen worden bezocht, dat we niet meer normaal op vakantie kunnen, dat we die teringmondkapjes op moeten in het openbaar vervoer, noem het maar op.

Nu is het openbaar vervoer sowieso kut, dus die mondkapjes gaan aan mij lekker voorbij. Al moet ik de goden niet gaan verzoeken, want die Golf van mij ligt inmiddels ook aardig op zijn sterfbed.

Toen ik het artikel las van het medicijn, toen kreeg ik ineens een hele logische gedachte. Want als er een medicijn is voor patiënten, dat wil dan dus zeggen dat je mensen die ziek zijn beter kan maken toch? Ik bedoel, ik ben geen dokter en heb helemaal geen medische achtergrond dus ik heb er werkelijk waar geen verstand van, maar ik hou van logisch nadenken. En bij logisch nadenken hoort vragen stellen.

Stel, er komt over een half jaar een medicijn beschikbaar. Kunnen we dan niet het aantal testen op gaan voeren? En kunnen de mensen die dan positief getest zijn niet de beschikking krijgen over het medicijn? En kunnen de mensen die negatief zijn getest gewoon weer uiteten in een vol restaurant?

Want als deze, voor mij best wel logische gedachtegang, ook door de mensen over wordt genomen die er over gaan, dan kunnen we na het Amsterdam Dance Event misschien wel ons leven weer opstarten. Dat er mensen weer normaal naar kantoor kunnen of op vakantie. En dat, als je een nieuwe collega op je team krijgt, dat je die weer fatsoenlijk een hand kan geven. En dat mensen weer kunnen gaan trouwen. En dat als iemand jarig is, je die weer normaal kan feliciteren, zoals we dat gewend zijn in plaats van op anderhalve meter afstand met zo’n schouw hoofdknikje? En dat de handhaving zich weer kan richten op echte overtredingen, in plaats van corona-boetes uitschrijven in tijden waarin het 25 graden is en je lekker in het park wil gaan liggen? Het is dat de kappers weer open mogen zijn, want diverse 21e eeuw NSB-ers hadden zich nog steeds te goed kunnen doen aan het verraden van de buurvrouw die in het schuurtje achter het huis toch maar even de nodige coronakapsels stond te killen.

En dat we de Marktkantine weer vier keer om kunnen draaien als Reinier Zonneveld daar de voegen uit de muur staat te draaien? En wat te denken van Bart Skils 15 uur op Thuishaven, met 25 graden op je harses, een zonnebril op, een gezellig overhemd open tot je navel, de geur van zonnebrand, een glaasje bier uiteraard Corona in je handen en de blik op duizenden techno-vlinders om je heen. (Thanks naamgenoot, deze moest ik even van je pikken)

En dat de mensen in de zorg, die fantastisch werk hebben verricht en wat ze nog steeds doen, ook weer met een geruster hart naar hun werk kunnen.

Zou het? Of is dit te simpel gedacht? Ik wens de onderzoekers in laboratoria op welke plek ter wereld in ieder geval heel veel succes met het werken aan een medicijn of vaccin. Op jullie schouders rust onze hoop op het terug krijgen van een normaal leven. Als we de Almachtige Minister de Jonge moeten geloven.