vrijdag 28 september 2012

Weg met Kees (1)

In deze meerdelige reeks: het avondje uit. Waarom een meerdelige reeks? Omdat ik geen flauw idee heb hoeveel delen er gaan komen. Dus. Waar kan je goed stappen? Waar niet? Beoordeeld door mij persoonlijk. Van die persoonlijke mening kan je je geen moer aantrekken of juist wel. Doe er mee wat je wilt. We leven in een vrij land zullen we maar  zeggen.


Vandaag dus het eerste deel van de tocht, met Den Bosch als stralend middelpunt. Waarom Den Bosch? Omdat ik daar wel regelmatig te vinden ben en in het verleden zelfs vaak zo niet altijd te vinden was met het stappen. Maar je woont in Amsterdam is de vraag? Ja, dat doe ik ook. Maar weinig haalt het bij Den Bosch, of je moet uit pure verveling iets anders verzinnen. Daarnaast zijn de prijzen in Den Bosch ook lang niet zo hoog als in Amsterdam, maar daarover later meer.
Den Bosch, waar moet je dan beginnen? Ik ken er lang niet alle kroegen, om over de kathedralen maar te zwijgen. Maar ik weet wel genoeg om er een goed verhaal van te maken. Laten we het begin maken met de vier dagen waarbij elke zuiderling (niet alleen zuiderlingen overigens) zich verkleedt en volkiept: Carnaval.
Met Carnaval ga je door heel de stad heen en is het devies heel simpel: ergens naar binnen waar bier is (overal dus) en waar je fatsoenlijk kan staan (lang niet overal) om vervolgens te belanden bij Jeronimus, gelegen op de Markt. De muziek is altijd hetzelfde, de mensen zijn altijd bezopen en verkleed, maar dat is Carnaval. Godzijdank is er Carnaval. Ik zou er een hele blog aan kunnen wijden. Goed idee. Carnaval wordt op een later moment besproken.
Misschien is het handig om te beginnen met wat parkeertips. Op de grote parkeerplaats bij de Parade is altijd voldoende plek, maar of je daar nog wilt parkeren na het lezen van het stukje dat gaat over de Parade, laat ik in het midden. Andere opties, in een ander stapgebied van Den Bosch, zijn er voldoende. Parkeren kan makkelijk bij de JT bioscoop op de gracht of nabij de Bristol. Ook op de gracht bij de ABN AMRO bank, bij NS-station ’s-Hertogenbosch is meestal voldoende ruimte om je auto neer te prakken. Let wel:  7 dagen per week tussen 09:00 uur en 00:00 uur is het betaald parkeren. Voor een tarief waar je overigens in Amsterdam hooguit een halfuurtje binnenstad of Oud-Zuid kan pakken.  Adressen en dergelijke ga ik niet opdreunen, ik neem aan dat je zelfstandig genoeg bent om Google op te zoeken. Wij doen het altijd anders.  Wij parkeren onze buurtbus altijd bij het station in Zaltbommel en gaan dan met de trein verder. Een taxi brengt ons dan terug naar huis. Zo kan het ook.
Het gewone stapleven van Den Bosch begon voor mij, net zoals iedere jonge stapper in Den Bosch op de Parade. Buitenstaanders beginnen altijd over de Parade in Den Bosch, als je over de stad begint.  Het is één van de bekendste plaatsen van Den Bosch, met de Sint Jant als mooi toeristisch hoogtepuntje. Voor mij staat de Parade gelijk aan de Silva, Stadsherberg ’t Pumpke, Cuba Libre en Hart van Brabant. Hoe vet, leuk en gezellig ik het op de Parade vond, zo saai en kinderachtig vind ik het nu. We beginnen met de Silva, waar ik mijn eerste stappen in het Bossche stapleven heb gemaakt. Van binnen een geweldig mooie en diepe tent, prachtig aangekleed. De muziek wisselt van house naar R&B, van rock naar Top 40 muziek. Een goed belichte tent, wat automatisch aangestuurd wordt. Vroeger vond ik de Silva helemaal de bom, was blij dat we er naar toe gingen. Tegenwoordig kom ik er alleen om de rest (buiten het genoemde groepje, met uitzondering van PJ) te zoeken als ik ze kwijt ben. Voordeel van de Silva is dat ze flessen Jupiler verkopen. Het nadeel, het absolute nadeel van de Silva, een nog groter nadeel dan het jonge (16 – 21 jaar) publiek dat er komt, is het handhaven van het rookverbod. Sinds 2008 mag er in de Silva niet meer gerookt worden en de keren dat ik het sindsdien gezellig heb gehad in de Silva zijn op één hand te tellen. Dood en doodzonde, want in principe is de Silva één van de mooist aangeklede kroegen van Den Bosch.
In Stadsherberg ’t Pumpke is het publiek niet veel ouder, maar wel mooier. Vanwege de simpele reden dat er in ’t Pumpke meer ‘kakkers’ komen dan in de Silva, die mooier verzorgd zijn. De vrouwen althans, met leuke jurkjes en pumps. De mannen daarentegen zou ik persoonlijk allemaal gratis van een knipbeurt willen voorzien. Wat een langharige tekkels (inclusief mannelijk barpersoneel) komen daarbinnen, om van te kotsen. Niet letterlijk overigens. Kotsen doe ik alleen als er een shotje verkeerd is gevallen. Kan gebeuren. De vrouwen overigens, zijn qua uiterlijk wel m’n type, maar ik ben te boers om zo’n hockeymeisje te regelen. Kan ook gebeuren.
Naar de Cuba Libre ging je vroeger voor het betere schuurwerk. Veel beats en house, waar je je heupen goed los kon gooien. Waarom praat ik in de verleden tijd? Omdat de Cuba Libre de Cinq werd en er tegenwoordig alleen maar R&B wordt gedraaid, met het bijbehorende publiek. En dat is niet mijn smaak. En over smaak valt niet te twisten, om er maar eens een cliché tegen aan te gooien.
Hart van Brabant om de parade mee af te sluiten, is een beetje een ‘ouwelullentent.’ En dat is op zijn tijd best heerlijk. Ik kwam er veel met M. en dan hadden we altijd lol voor tien. We waren er veruit de jongste en op de één of andere manier is dat leuker dan om de oudste te zijn. Het interieur is oud en voelt aan als een ouderwets bruin café. Zet daar een DJ in met onder andere Hazes in zijn repertoire en je kan een prima biertje drinken.
Vanaf de Parade steek je de Markt over en kom je uit op de Pensmarkt. Daar zou je eventueel nog een drankje kunnen gaan doen bij Plein 79, een alternatief café, met alternatief publiek. Als je lekkere geuren wilt gaan ruiken tijdens het stappen, dan zou ik daar zeker niet naar binnen gaan. De geur van dood bier komt je tegemoet als je er je entree maakt. Ondanks dat is het in Plein 79 goed toeven, met veel dubstep, techno en alternatieve rockmuziek. En daar hou ik op zijn tijd best van. Mocht je iemand zien, met stokslagverwondingen, dat zou best kunnen. Een incidentele kraker ontloop je daar niet. Ach, zo lang ze maar niemand lastig vallen.
Wil je het drankje bij Plein 79 overslaan, dan loop je bij de Hema het steegje in en kom je uit in de Karrenstraat. Dé plek waar ik het vaakst te vinden ben. De Karrenstraat bruist, leeft, biedt vertier en is, vooral in de warme maanden, een zee van mensen die lekker met zijn allen op stap gaan en een gezellige avond willen. Dan zitten ze in de Karrenstraat goed.
De tour in de Karrenstraat begint in de Carrousel, die tegenwoordig Club Evissa schijnt te heten. Als ik elke keer een euro kreeg dat ik in de Carrousel ben geweest, ging ik vanavond nog naar Motorport Amsterdam om een vrij nieuwe Yamaha R6 uit te zoeken. Waarom ik er vaak kwam? Simpel. Het rookverbod kwam al snel te vervallen, er werden snel vrienden gemaakt en de muziek was er onder aanvoering van DJ ENO, DJ Yoran of DJ Henk (!) om van te smullen. Het barpersoneel van de Carrousel is niet alleen om van te smullen, maar die zou je met huid en haar op willen vreten. De één is nog mooier dan de andere, met Jasmijn en Joy als absolute hoogtepunten. Jasmijn, schattig met een ondeugende uitstraling en Joy met looks to kill. Beest.
Sorry, ik dwaal af. De Carrousel dus. Prima tent, al is het in de jaren wel minder geworden. Maar in principe is dat logisch. Als je ergens veel komt, dan gaat het op ten duur vervelen, kom je ergernissen tegen en vind je het niet erg om ‘ergens anders’ heen te gaan. Als je er net zoveel bent geweest als M. en ik, en regelmatig tot vaak sloot PJ ook nog aan, dan snap je wat ik bedoel. Minimaal twee keer per week stonden M. en ik bij Joy aan de bar te kwijlen, terwijl we liters Malibu per avond wegtikten. En als we mazzel hadden dan deelde Joy ‘haar’ bar drie met Jasmijn en was het dubbel feest. Ik kom er trouwens nog wel , in de Carrousel. Want de Carrousel is als laatste open en als we een ‘nooit meer naar huis’-avond hebben, dan sluiten we in de Carrousel nog eens af voor een laatste biertje of Malibu cola. En aangezien dat vrij vaak voorkomt, komen we nog elke keer dat we naar Den Bosch gaan, in de Carrousel. Want de naam kan wel gewijzigd zijn, de Carrousel noemen we gewoon de Carrousel.
Tegenover de Carrousel zit de Ushiwawa. Daar ben ik een paar keer geweest. Heel veel mooie dames, waaronder de prachtige tante Tessa, maar niet mijn ding. Een rechtdoor kroeg, donker met veelal rode en paarse verlichting. Komen ook niet mijn type mensen. Behalve de prachtige tante Tessa en haar vriendinnetje. Dat dan weer wel.
Naast de Ushiwawa vinden we Zomers en Zomers. Een prettige (studenten)kroeg, met een diversiteit aan muziek. Zo lang het maar gezellig is. Minpuntje aan de Zomers en Zomers. Het is er altijd kapot druk en kapot warm. Heel jammer, want verder een topkroeg. Mooi ingericht, met een podium om de heupen los te gooien, een achteraf hoekje om te knuffelen en kussen en, niet onbelangrijk, een schone plee.
We lopen de Zomers en Zomers uit en slaan linksaf het steegje in. Want aan het einde van dat steegje vinden we De Buurvrouw. Qua inrichting is de Buurvrouw niet zo heel groot, maar dat is niet zo heel belangrijk. Het maakt het snel wat drukker en dus gezelliger. Wederom muziekvariatie genoeg, gezellig barpersoneel (niet lullen, maar vullen).
Terug de Karrenstraat in, waar je aan linkerhand de Carras tegen komt, een kroeg die kleiner lijkt dan hij daadwerkelijk is. Wij moeten natuurlijk altijd bij het bargedeelte staan, bij de DJ en daar is het wat drukker. Met het lage plafond kan dat wel eens claustrofobisch aanvoelen. Voor mensen die rond de 1.90 lang zijn, zoals ik, kan het wel eens een probleem vormen als er muziek wordt gedraaid waar je van gaat springen. Gelukkig, en ik klop hem bij deze digitaal af, heb ik nog nooit mijn kop gestoten tijdens een dergelijk voorbeeld, maar mocht je richting de 2 meter 10 gaan, dan zou ik oppassen als ze ‘Levels’ van Aviici gaan draaien en je wilt eens goed uit je plaat. Want voor je het weet zit je met je plaat tegen het plafond en je kan beter koppijn krijgen van te veel drank. Dat gezegd hebbende, de Carras is oké. Druk, maar dat is het al snel in Den Bosch, maar oké. Goed (uitziend) barpersoneel, de toestemming om te roken en goede muziek. Daarnaast kom je in de Carras regelmatig bekenden uit de buurt tegen en dat is helemaal niet vervelend. Helemaal als je diegene een tijd niet gezien hebt. Al snap ik dat dat voor buitenstaanders een stuk lastiger wordt.
Voordat ik naar de klapper onder de kroegen van Den Bosch ga, wijs ik jullie nog even op Kees Kroket. Een friettent (snackbar voor de buitenstaanders), waar je onder andere heerlijke patat en een dijk van een bamischijf kan bestellen. Daarnaast is er een veelvoud aan keuzes kroketten (duh) en andere snacks. Echter, een fricandel speciaal in je kanaal frotten als je voor of middenin je stapavond bent, is niet tactisch. Gelukkig verkopen ze er Sportlife. Kees Kroket, goed onthouden.
Naast de Kees Kroket zit nog de 3 Gezusters, wat tegenwoordig weer de Carrousel heet. Apart. Anyway, die kroeg is het beschrijven niet waard, zo slecht en ongezellig is die toko. Maar hij moest toch genoemd worden, want op Karrenstraat perceelnummer 34 bevindt zich…. (tromgeroffel, met aansluitend de Sonnenaufgang van Strauss, tip op Youtube) de JIJ&IK!!!!!
Dames en heren, de Jij&ik is de beste kroeg voor als je dezelfde leeftijd hebt als ik.  Al maakt leeftijd niet echt veel uit in de Jij&ik. Vanaf je 23e kom je er binnen, en dat merk je. Je merkt het aan de mensen die er komen. Daarnaast vind ik de kroeg gewoon hip. Bloesje is nog net niet verplicht, maar als je met iets anders aankomt, dan val je er net buiten. Al is een hip shirt ook wel oké, maar in de regel, als bekend is dat we naar de Jij&ik gaan, dan zorg ik dat mijn getailleerde bloesje klaar ligt. Wat maakt de Jij&ik nog meer zo tof? Het barpersoneel om mee te beginnen. De DJ is altijd een topper, zowel qua draaikunsten als qua looks. DJ Kittstar is voor elke man eye-candy, niet alleen vanwege haar looks, maar ook vanwege haar enthousiasme als de kroeg los gaat. Van DJ Kittstar heb ik altijd het idee dat er iemand, die op stap is, achter de bar is gekropen en toevallig een paar plaatjes aan het draaien is, met goedvinden van het overige personeel. Je maakt het niet vaak mee.  Daarnaast heb ik van barman cq eigenaar cq. vriend van DJ Kittstar (Lucky bastard :P) ook nooit het idee dat hij er met tegenzin staat. Je wordt altijd vriendelijk geholpen, met een lach en een geintje. Zou ik ook doen als ik zo’n vrouwtje had. Ik had heel de dag gelachen.
Daarnaast de muziek. U vraagt, wij draaien. Of het nou een knaller is van AC/DC, een stampertje uit de Dance top 30 van Slam FM, een oldie is a la Tainted love, het kan allemaal.
Roken is een belangrijk punt, dat mag daar ook gewoon. Niks controle, gewoon aansteken die handel. In mijn beleving, en ook in de beleving van vele niet-rokers is het gezelliger als de rokers binnen blijven om hun peukie te roken.
Als laatste veer in de reet van een ieder die de Jij&ik mogelijk maakt: de sfeer is er top. En dat is met geen pen te beschrijven, waarom die sfeer zo top is. Ga er gewoon een keer heen en ervaar het zelf.
Absolute tip overigens is de weekEND party op zondag. Van 20:00 uur tot 02:00 uur verandert borrelcafé Jij&ik in een heerlijke afsluiter van je weekend. Ideaal voor mensen die in het weekend druk zijn met werk en op maandag later kunnen of mogen beginnen. Of helemaal niet hoeven beginnen en lekker vrij zijn.  Nog een tip: inchecken op Facebook levert je een gratis borrel (shotje) naar keuze op, voor jezelf en voor degenen met wie je incheckt…;-)

Trouwens, bij veel van de genoemde kroegen gaat het niet alleen maar om borrelen, bier en gezelligheid. Zoals bij de links, van elke kroeg die ik besproken heb, te zien is, hebben veel kroegen ook nog een lunch- en dinerkaart. Ik zou zeggen: check de links en laat je smaakpupillen door je lijf heen gieren. Al vind ik wel, dat je voor eten in de Korte Putstraat moet zijn, maar dat is een persoonlijke mening... ;-)


Wat ik al zei, ik ken in Den Bosch lang niet alle kroegen en kathedralen, maar dit lijstje is een prima basis om te beginnen. Mocht je in Den Bosch zijn, dan kennen ze me lang niet allemaal, maar dat is ook niet nodig. Populaire gastjes heb je overal en daar hoor ik liever niet bij. Ik geniet liever in de anonimiteit van de avond, met daarbij aangesloten afwisselend een biertje (Bossche prijs rond de 2,50, Amsterdamse prijs al gauw 2,80) of een Malibu-cola (Bossche prijs 4 euro, in Amsterdam 8,5 euro) en goed gezelschap. Dat is in Den Bosch al snel. Een stad om van te houden. En zo gaat het liedje van Mike Vincent ook. Veel plezier in Den Bosch!

Het volgende deel van ‘Weg met Kees’ zal ongetwijfeld gaan over andere staplocatie’s of steden. Wanneer? Hou de blog in de gaten en find out!

maandag 17 september 2012

De eerste!

Daar istie dan: het allereerste blogje op mijn nieuwe site! Proefexemplaar, want ik heb de ballen verstand van hoe je iets knaps op internet zet...

Ik heb gezien dat het allemaal gegaan is, zoals het hoort te gaan :-)

Dan is het nu tijd om wat ouwe blogs op te zoeken, op mijn ouwe vertrouwde Hyves pagina. Let wel op, deze kunnen wat gedateerd zijn