Summer of Love deel 3

 De persconferentie was gisteren. De berichten waren niet best. De besmettingen zijn de hoog en we staan aan de rand van een lockdown. Vergeet niet om nog even snel naar de kapper te gaan voor het niet meer kan. En mocht je in de knoei komen met je trainingsschema in de sportschool: Die elastieken, waar ze je mee dood gaan gooien op internet, die werken voor geen meter. Ik spreek uit ervaring. Wat een kut dingen zijn dat.

We worden door corona met zijn allen uit elkaar gedreven. Oud, want die zijn kwetsbaar met het corona-virus en jong, want die kunnen zich niet inhouden en gaan van illegale naar illegale rave. Randstad, want dat is de brandhaard van Nederland op dit moment, met de rest van Nederland. Alsof vergeten is dat de wintersporters en de carnavallers geen rol hebben gespeeld in de eerste golf van het coronavirus.  Corona slingert onze gedachten van links naar rechts, van voor naar achteren en nu doen we weer een stapje terug. Ik heb er voor de rest geen verstand van, als ik viroloog was geweest dan had ik alleen negentien keer bij Jinek aan tafel gezeten, maar is het geen goed idee om de IKEA en dergelijke grote winkels een tijdje dicht te knikkeren? En om de treinen minder vol te doen? We zien het, van corona worden allemaal een beetje paranoïde en gaan we dingen roepen waar we de ballen verstand van hebben.

Daarom is het tijd voor een opbeurende blog, die kunnen we allemaal wel gebruiken.

Zoals jullie weten ben ik een fervent aanhanger van housemuziek. Dansen op housemuziek is eventjes vergeten wat er allemaal voor ellende in de wereld is. Dansen op housemuziek kan van groot festival grasveld tot aan de donkerste kelders die er maar zijn.  Corona heeft dergelijke venues gereduceerd tot dansen in de woonkamer en als je dat een paar keer gedaan hebt besef je dat het toch veel leuker is om met  20.000 man in de Jaarbeurs los te gaan tijdens A State of Trance.

Kennen jullie de videoclip nog van Don’t you worry child van de Swedish House Mafia? De beelden van de clip zijn geschoten op Tomorrowland. Lijkt me een ontzettend vet feest om naar toe te gaan, alleen vind ik dat je teveel geld kwijt bent. Een weekend Tomorrowland komt neer op 25 keer Thuishaven, minimaal, en dat heb ik niet over voor één weekend.

Maar goed, die clip, die was laatst op SLAM TV. Vlak voordat we in de tweede golf terechtkwamen. Strengere maatregelen hingen in de lucht en werden niet veel later aangekondigd.

De beelden van de feestende massa op Tomorrowland maakten me een beetje verdrietig. Ik fluisterde in mezelf dat we dit soort feesten waarschijnlijk nooit meer mee gaan maken.

Want zodra de anderhalve meter regel in werking is, gaat dit niet lukken. Ik heb zitfeestjes geprobeerd en hoewel het gezelschap en de muziek meer dan prima waren, komen zitfeestjes niet in de buurt van een feestje waar je mag dansen.

En doordat feestjes van voor corona niet meer mogelijk zijn, ligt de evenementenbranche op zijn reet. Wybren van Haga stipte dat in de Tweede Kamer feilloos en als enige aan, maar om nou Lange Frans, JeBroer en Bizzey te bestempelen als artiesten waar Nederland trots op is, dat gaat me wat te ver.

Ik weet niet waardoor het komt, maar de teneur van ‘dit soort feestjes gaan we waarschijnlijk nooit meer meemaken’ is omgeslagen. Op een positieve manier. Zo positief dat ik durf te spreken van een derde ‘Summer of Love.’

De eerste Summer of Love ontstond in 1967, in San Francisco. Hippies in overvloed. Hippies onder invloed, dat ook, de wiet en de LSD waren niet aan te slepen. Mensen waren toe aan liefde, vanwege het oorlogsgeweld uit Vietnam en mensen kregen liefde.  Tegenwoordig is er van de Summer of Love beweging niet veel over, al zou je in de wijk Haight-Ashbury van San Francisco nog wat originals kunnen spotten. Dat was 3 jaar geleden in ieder geval nog het geval, met eigen ogen gezien.

De tweede Summer of Love, het was nog nét zomer, was toen eind augustus 1988 de housemuziek over waaide vanuit Detroit en Chicago naar Ibiza, Engeland en uiteindelijk Nederland. Met housemuziek was een nieuw fenomeen geboren, wat zorgde voor een explosie aan feesten, partijen en DJ’s. De tweede Summer of Love was er uit het niets en een gevolg van de sombere jaren ’80, met de Koude Oorlog en de dreiging van kernwapens en allerlei ellende als proloog.

Ik durf nu hardop te beweren dat er een derde Summer of Love aan zit te komen. Is het niet komende zomer, dan de zomer van 2022. En waarom? We maken nu geen gewapend conflict mee, maar we zijn wel in oorlog met een virus wat de wereld al 7 maanden in de tang houdt. Een oorlog die niet met een nucleaire bom op te lossen, zoals de Tweede Wereldoorlog, maar een oorlog die op te lossen met een werkend vaccin voor het virus. We leven nog steeds in een vrije wereld en er zijn mensen die twijfelen over of zich uitspreken tegen het vaccin, maar ik ben eruit: zodra er een vaccin is, kom maar door. Mijn lijf is door alle biertjes en sigaretjes toch niet meer de tempel die het ooit was, dus een beetje vaccin kan er ook nog wel bij. Ik heb bovendien ook niet het idee dat de overheid een zender of wat dan ook in het vaccin gaat stoppen. Want waarom zou de overheid interesse hebben in mijn persoontje? En al zit er wel een middeltje in wat mijn doen en laten in de gaten houdt: ze gaan d’r grandioze gang maar. Het is zonde van de tijd van degenen die dat aan het monitoren zijn. Maar nogmaals, het is een vrij land en ik vind dat iedereen moet doen wat hij of zij wil.

Aangezien de berichten over een goedgekeurd vaccin op termijn alleen maar toenemen, is een groot deel van mijn gedachte aan een nieuwe Summer of Love gestaafd. Bij mezelf dan.

Een ander deel van de gedachten aan een nieuwe Summer of Love wordt gestaafd door een enorme drang om feest te gaan vieren. En die drang merk ik niet alleen aan mezelf, ik hoor het overal. Mensen zijn het zat ze hun sociale leven thuis op de bank door moeten brengen. Mensen willen weer in contact komen met andere mensen en dat gaat verdomde moeilijk vanuit je eigen huiskamer. Ik praat niet alleen over mensen die, net als ik, geen gezin hebben, maar ook huismoeders en huisvaders kunnen niet wachten om finaal uit hun stekker te gaan. En daarin geef ik ze groot gelijk. Je ziet het in de berichtgevingen rondom illegale raves, die elke maandag weer in de media verschijnen. Handig, zo’n illegale rave? Nee. Begrijpelijk? Zeer zeker.  Vond zelfs een gewaardeerde columnist in DeVolkskrant. Mensen en vooral jongeren zijn er niet voor gemaakt om hun sociale leven in de huiskamer te hebben. Maar we moeten geduld hebben. Nog even geduld lieve mensen, de derde Summer of Love staat voor de deur en in tegenstelling tot die andere twee gaan we deze in volle glorie meemaken.

Ik hoop dat de derde Summer of Love op tijd is voor veel bedrijven en personen binnen de evenementenbranche. Want die ligt op zijn gat. De grootste bedrijven zullen het redden, ik hoop met recht dat alles wat daaronder zit ook voldoend vet op de botten heeft om door te trekken tot de derde Summer of Love.

En als ze het door kunnen trekken, bereid je dan maar voor. Want de derde Summer of Love wordt grootser dan de vorige twee bij elkaar. Omdat we dan de vrijheid, die we in Nederland al voelen sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog weer terug zullen hebben. Nog even volhouden.

En mocht je het niet redden? Niet getreurd. Nieuwe feesten, nieuwe venues, nieuwe bedrijven zullen als paddenstoelen uit de grond springen en alles wat nieuw is, heeft de ervaring nodig van degenen die weten hoe het moet.  DJ’s, bekend en onbekend, komen met nieuwe fantastische muziek waar we met zijn allen onze zolen af op gaan dansen.  Het Amsterdamse Thuishaven zal op zaterdag én zondag geopend zijn voor feesten en partijen. Overal in den lande ontstaan Thuishavens. In Groningen. In Utrecht. In Maastricht. Misschien wel in Den Bosch en Tilburg. Legendarische plekken als het Klokgebouw, de Graanbeurs, de Westergas en de ADAM Toren zullen gezelschap krijgen van nieuwe, strakke, frisse en rauwe venues.  Overal in het land zullen technovlinders fladderen alsof het de laatste keer is. Maar het wordt niet de laatste keer. Het wordt de derde Summer of Love. Komende zomer of die erna. Wacht maar af. ‘Je moet hooien als het mooi weer is’ zegt mijn vader altijd en zo is het maar net. Is hier de wens de vader van gedachte? En zijn de verwachtingen niet té hoog? Misschien. Maar ik ben een beetje klaar met de negatieve gedachten rondom corona en alle beperkingen die de maatregelen met het virus met zich meebrengen.

En voor de mensen die denken: ‘Ja, jij altijd met je feestjes,’ daar heb ik ook goed nieuws voor.

Net als voor een festival, een club of een kelderrave staat er een rij. Een rij voor het fenomeen ‘feestjes.’ Als de coronamaatregelen versoepelt gaan worden en het is weer tijd voor feest, dan is iedereen al naar binnen.  De gezelligheid bij het koffiezetapparaat op kantoor. De brullende motoren door de gebergtes van de Eiffel of de Dolomieten. De voetbalsupporter die in een vol stadion zijn club naar de overwinning probeert te schreeuwen. Ouders die weer bij hun kinderen langs de lijn mogen staan. De kelderklasse-legendes die met het vijfde elftal van hun club op een bijveld doelpunten maken die de wereld nooit zal zien.  De restaurants, die weer vol zitten, zonder restricties. De Tinderdates die weer plaats kunnen vinden op het terras, in plaats van een coronaproof wandeling in de natuur. Bier drinken met je vrienden en veel te lang wachten op je eten in je favoriete kroeg. Je ouders een knuffel geven. Je opa of oma. Het koesteren van de mensen die je dierbaar hebt.

In die rij, die grote rij, staat het feestje de laatste. Als alles naar binnen is, dan mag het feestje pas naar binnen in de discotheek met die prachtige naam ‘Het Leven.’

Ik ga deze  lange blog afsluiten met een quote van Reinier Zonneveld, techno-god uit Alphen aan de Rijn. ‘De coronacrisis is slopend, maar de danscultuur gaat nooit kapot. De mens zal blijven dansen.’

Daar sluit ik me helemaal bij aan.

Griekse koning

 Een week geleden stond Nederland weer eens op zijn kop. Niet vanwege een Corona-vaccin (wat er volgens de berichten toch echt aan zit te komen, komt u maar met die spuit want ik ben er he-le-maal klaar mee), niet vanwege een onthoofde Franse leraar en ook niet vanwege de presidentsverkiezingen in Amerika. 

Wat 'wij bij de politie' wel eens zeggen, is dat we kleine zaken vooral klein moeten houden. Dat werkt. Als iemand haar fiets terug vindt, nadat ie gestolen was, dan moet die fiets gewoon zonder gedoe terug naar de rechtmatige eigenaar. Dus los knippen dat ding, terug geven, bewijsje van ontvangst laten tekenen en toedeledokie. Je moet het niet willen om de Technische Recherche laten komen, om die fiets helemaal van A tot Z te onderzoeken op een huidschilftertje, zodat je misschien de dader op het spoor kan komen. Als de fiets terug is bij de rechtmatige eigenaar is iedereen tevreden. Kleine zaken klein houden.

Als je een beetje logisch nadenkt dan zou je denken dat we in Nederland goed zijn in het klein houden van kleine zaken. Dingen waarvan je denkt: oké, we geven de aandacht aan die het verdient en op naar de volgende.

Totdat je de koning bent van je land. Dan sta je dus kennelijk in een andere positie. Dan is iets heel kleins ineens iets heel groots. De gebruikelijke praatprogramma's hadden het een week lang niet over het vaccin, over waarom de besmettingen zo hoog zijn of waarom er in relatie tot die besmettingen niet zoveel Corona-doden waren te betreuren, nee het ging over Koning Willem Alexander en zijn gezin die van de herfstvakantie gebruik wilde te maken om eventjes te genieten in de Griekse zon.

Het Koninklijke vliegtuig was gespot door Menno Swart, die vol trots tegen de media vertelde dat hij het vliegtuig had gespot en alles in werking had gezet. Vroeger hadden we een term voor mensen zoals Menno en om niet te veel op de Tweede Wereldoorlog terug te komen, noem ik die term ook niet. Maar deze beste Menno is volgens mij wel het type dat de politie belt op het moment dat er 300 man op een illegale staan in Hilversum, wat van die 300 man ook niet echt een heel slimme actie was. Als geen ander wacht ik tot 'alles'  weer mag, want ik zoek de eerste de beste kelderrave uit waar ik heen kan en ik dans de zolen van mijn schoenen. Maar ik wacht toch nog eerst even op 'sein veilig' van de instanties die daar over gaan. En aangezien dat nog niet het geval is, hunkeren we er naar. Tot het weer kan. Maar Menno Swart blijft een janksmoeltje. 

Op vakantie gaan, dat kan gewoon. Afgelopen zomer was het een drukte van jewelste op mijn Insta-stories die lekker in Spanje, Italië, Griekenland en in diverse andere zonnige oorden met heerlijke cocktails verbleven. En gelijk hebben ze. Ibiza, mijn oorspronkelijke vakantiebestemming, hield echter de deuren gesloten van clubs en andere feesten, dus mijn vakantie beperkte zich tot 2 weekjes bij mijn ouders in de achtertuin. Gezien het weer en de omstandigheden van een zwembad, was dat geen verkeerde plek.

Voordat we afdwalen, wat we natuurlijk niet moeten willen, heb ik een vraag: Waar is de (selectieve) verontwaardiging geweest toen iedereen in de zomer op vakantie ging? En waarom is de selectieve verontwaardiging er wél nu onze Koning er met zijn familie een weekje tussenuit wil? Waarom trekken we daarin niet gewoon 1 lijn? 

Ja, er werd gezegd dat de Koning van onze centen op vakantie ging. Ja, natuurlijk gaat de Koning van onze centen op vakantie, daar is hij Koning voor. Zal ik je nog wat vertellen wat de Koning allemaal van onze centen heeft gedaan? Zijn rijbewijs gehaald. Zijn eerste biertjes gekocht. Zijn studentenkamer betaald. Waarschijnlijk een paar Braziliaanse hoeren tijdens zijn studententijd. Zijn opleiding gedaan en behaald. Onze Koning is meer geleerd dan iedereen denkt, sowieso meer geleerd dan al die droeftoeters en complotwappies die mijn inziens veel te veel aandacht krijgen. En ja, dat hebben wij betaald. Allemaal van onze centen en geef de man is ongelijk. Wat zou jij doen als je met een zilveren lepel in je bek geboren wordt? Uitspugen en zeggen dat je 'self-independent' wilt zijn? Schei toch uit man. Net als Prins Harry zeker, die ook ineens 'self-independent' is. Als hij dan zo self-independent was als dat zijn vrouw hem wil doen geloven, laat hem dan ook alles ff lekker terug betalen waar hij in zijn prins-zijn van gebruik heeft gemaakt. Dan ben je pas self-independent.

Ik denk dat we blij moeten zijn dat we in 2020 leven en dat de kritiek op het handelen van de Koning beantwoord wordt met een welgemeende excuus-video. Had je in Schotland geleefd in de Middeleeuwen dan ging je voor een dergelijk vergrijp vier meter de lucht in met een strop om je nek.