Op een verjaardag mag je dansen

Morgen is het 30 maart en dan is er iemand jarig. Of beter gezegd. ‘Iets’ is jarig. En dat ‘iets’ is niet zomaar iets. Eigenlijk ben ik totaal niet de juiste persoon om deze blog te schrijven, maar morgen viert de Amsterdamse poptempel Paradiso haar 50-jarige verjaardag.

Donderdagavond, 29 maart 2018. Het is 20:51 uur als ik deze blog begin te tikken. Ik zit op de bank en het is dat ik morgen moet gaan werken, anders had ik vanavond een verjaardagsfeestje in de stad gaan vieren. Alweer één? Nou, dat ging vroeger zonder pijn en moeite. ’t Is wel een beetje raar, dat 32 jaar.

Waarom ben ik totaal niet de juiste persoon om deze blog te schrijven? Omdat ik er pas twee fucking keer ben geweest in de 50 jaar dat Paradiso jong is. Ik ben 32, dus dat ik de eerste 35, 40 jaar niet vaker ben geweest is redelijk te verklaren. Maar ik woon nu al meer dan tien jaar in Amsterdam en het is toch echt maar een kwartiertje fietsen. Toch maar twee keer geweest, op een donderdagavond zoals het nu is. Noodlanding, een feestje wat elke donderdagavond om 23:00 uur begint.

De afstand en het makkelijke bereik is kennelijk geen verzekering voor avonden langs dansen in een intiem Paradiso. Want een rondvaart moet ik in Amsterdam ook nog steeds doen, net als naar het Rijksmuseum, naar de Amsterdam Toren, een coffeeshop en een bezoekje aan de Heineken Brouwerij.

In september was ik in Los Angeles en in Los Angeles heb ik een bezoekje gebracht aan het even zo legendarische en intieme Whisky A Go Go. De Whiskey heeft alle grote jongens op het podium gehad: Jimi Hendrix, Led Zeppeling, The Doors, de Rolling Stones. Slechts 4 jaar ouder dan het broertje in Amsterdam en wat beiden gemeen hebben is het intieme. Er kunnen bij de Whisky 1.100 man in, in Paradiso 1.500.

In de Whisky hangt de geest van Jim Morrison en komen elke dinsdagavond de beste rockmuzikanten bij elkaar om jong en oud te vermaken met spijkerharde rockmuziek. Voor degenen die een kleine impressie willen hebben: zoek op mijn instagram (Keesgeniet) het filmpje maar eens op, van die dinsdagavond dat ik in de Whisky was. De volgende keer dat ik in Los Angeles ben, plan ik sowieso dat ik daar op een dinsdagavond ben, zodat ik wederom naar een Ultimate Jam Night bij kan wonen. Want wat een muzikanten staan daar op het podium. Hans van Zetten momentje. Het is ongekend.

Desondanks wint Paradiso op punten, vanwege het bredere scala aan evenementen. Paradiso gaat met het Amsterdam Dance Event voorop in de strijd voor de groten der aarde als het gaat om elektronische muziek, de kalender puilt uit met diversiteit. En dat is iets wat de Whisky niet kan zeggen, of het moet een optreden van Nick en Simon zijn toen zij daar waren met hun American Dream.

Het grappige trouwens is, dat toen ik in september 2017 in Los Angeles was, ik kaartjes had voor een optreden in Paradiso. De band Battleme kwam daar optreden en zij zijn dan weer te horen in Sons of Anarchy. De finale van seizoen 3 wordt muzikaal begeleid door de rockband met Neil Young’s cover Hey Hey, My, My.

De kaartjes heb ik overgedaan aan motormaatje/naamgenootje/jeweetzelluf en die vond het een fenomenaal optreden. Rauwe rockmuziek in een prachtig, intiem Paradiso. Een pareltje, daar aan de Weteringschans.

En dat pareltje, dat heeft veel grotere jongens en meisjes op het podium gehad. Eventjes een paar namen, die me zo te binnen schieten. Prince. U2. De Dijk. The Cure. Nirvana. Amy Winehouse. Laurent Garnier. Carl Cox. Pearl Jam. Metallica. Concerten en optredens die allemaal legendarisch waren. Net als Paradiso zelf. Met dat intieme sfeertje. En dat sexy balkonnetje.

En ja, de Rolling Stones waren er ook. Inmiddels 23 fucking jaar geleden. Ik was toen 9 jaar en totaal niet bezig met die muziek. Dat kwam jammer genoeg later pas.

In een tijd waarin de concurrentie groot was, heeft Paradiso ze allemaal overleefd: de iT, de Roxy, Studio 54, Space. Ze verdwenen voordat ik er voet binnen kon zetten. Dat de iT tegenwoordig voorleeft als Club Air heeft mij nog niet kunnen bewegen om de immense rij te trotseren en er binnen finaal uit mijn stekkertje te gaan.

Nieuwe tenten staan op, waaronder de genoemde Club Air. En uiteraard is daar de Jimmy Woo, Amnesia, Maasilo en de BCM. En de Matrixx in Nijmegen stierf een vroeg dood, wat jammer was. Want het was een prachtige tent. Maar van alle genoemde discotheken, gaat er niks boven Paradiso.

Die dus morgen 50 jaar jong wordt. Lekker gewerkt pik. Op naar de volgende vijftig jaar en dan hoop ik veel vaker voet binnen te zetten dan ik in de afgelopen 50 jaar gedaan heb. Agendapuntje voor oktober 2018: ADE in Paradiso. Het interesseert me vrij weinig wie er draait, zo lang het maar snoeiharde techno is.

Gefeliciteerd ouwe.

Choose life.

Kies het leven.

Kies je studie, je carrière, hypotheken, het inrichten van je huis, smart-TV’s, je lease-auto met tankpas.

Kies kleding, zonnebrillen, haargel, gezichtscrème, luchtjes voor in je nek.

Kies je kapsel, hopend dat je uberhaubt nog haar op je kop hebt staan als je de 30 bent gepasseerd.

Kies 50 vierkante meter in De Pijp voor 4 ton, zodat je tijdens je backpackreizen in Zuidoost Azië kan vertellen dat je in Amsterdam woont. Terwijl je oneindig veel selfies maakt, die je op je Tinderprofiel kan zetten zodat mensen kunnen zien dat je met de mode van het reizen mee gaat.

Kies je muziek, die je in je eentje mooi blijft vinden omdat de rest als een kudde schapen achter de bagger van tegenwoordig aanloopt en het niet stoer is om oude muziek vet te vinden.

Kies je voetbalclub, die kansloos onderuit gaat in Arnhem en de titel vaarwel kan kussen, maar waar je toch achter blijft staan. Want volgend jaar beter.

Kies je politieke partij door alle mooie beloftes, terwijl je weet dat de overheid schijt heeft aan de burgers.

Kies een brief schrijven aan Boer zoekt vrouw, in de hoop dat je het zoveelste non-talent bent wat met veel te weinig doen veel te veel verdiend.  

Kies enkelsokjes en hoge broekspijpen met temperaturen van min vijftien omdat je bij de mode wilt blijven horen.

Kies een scooter met een blauw plaatje, een jas met een bontkraag, terwijl je schijt hebt aan het verkeer wat er om je heen rijdt.

Kies je stad, die langzaam maar zeker op wordt geslokt door Amerikaanse multinationals omdat het inmiddels stikt van de expats en toeristen, hetgeen de bewoners en de lokale politiek tot waanzin drijft in een alsmaar drukker wordende stad.

Kies een 9 tot 5 baan, waarbij je elke week verlangt naar het weekend om jezelf weer af te tanken met drank om de sores te vergeten, maar wat je vergeet is dat de kater groter wordt naarmate je ouder wordt.

Kies tatoeages omdat je een lichaam hebt om van te janken en dit de enige manier is om de boel op fraaien.

Kies Mathijs om 7 uur, Humberto (straks Twan) of Eva rond de klok van elf en foeter op jezelf dat je weer een avond als een fat fuck op de bank hebt gezeten.

Kies Netflix, Videoland en HBO on demand omdat je het vreselijk vindt om jezelf nodeloos te vervelen terwijl je thuis met een zak chips op je bank zit en je er een hekel aan hebt dat je bij het koffiezetapparaat niet mee kan praten over de laatste vette series.

Kies Second Love, een vakantie met alleen je vriend(inn)en, de aandacht van iemand anders, spannende sexspeeltjes om een kapotgevroren relatie weer een nieuw leven in te brengen.

Kies Game of Thrones, Harry Potter en The Lord of the Rings, ook al heb je een teringhekel aan science fiction, maar wil je toch de tieten van Carice zien.
Kies jezelf van de wereld af snuiven omdat je deadlines niet haalt en dat afreageert op degenen die je lunch klaarmaken en je overhemden strijken. 

Kies jezelf verrot laten schelden door je 15-jarige zoon, die zichzelf verveelt met een PS4, een XboX, 2 Ipad in de kast, terwijl je zelf soft reageert omdat je bang bent voor je op wintersport zijnde vrouw, die D66 stemt als alles pratend op wilt lossen.

Kies programma’s als Tempation Island, Geordie Shore en Oh Oh Cherso omdat het stiekem is wat je wilt zijn wat die mensen op TV laten zien.

Kies heel je leven kijken naar een klein scherm en raak in paniek wanneer het batterijpercentage lager is dan 15 procent.

Kies je vriendin via het swipen van een paar foto’s.

Kies na een relatie van een half jaar voor een zwangerschap, met een maximale hypotheek op een nieuwbouwhuis in Almere, terwijl je weet dat het na maximaal 10 jaar weer voorbij is.

Kies de hashtags #metoo #fitgirl #like4like #followme en hoop dat je de aandacht krijgt die je thuis niet krijgt.

Ik weet dat het in het Engels beter bekt, want dan heet het ‘choose life.’ En ‘choose life’ komt uit de cultklassieker Trainspotting, waar de door Ewan McGregor gespeelde Mark Renton helemaal los komt als het om 'choose life' gaat. Bovenstaande voorbeelden heb ik de afgelopen maanden bedacht, onderstaande voorbeelden heb ik gepikt uit T2, het vervolg van Trainspotting.

Kies Facebook, Snapchat, Twitter, Instagram en 1000 andere manieren om je gal de wereld in te spugen bij mensen die je nog nooit ontmoet hebt.

Kies het uploaden van profiel met wat je ontbijt was en hoop dat er iemand ergens ter wereld iets om geeft.

Kies livebloggen en – vloggen van je eerste rukje tot je laatste adem. Menselijk interactie is niks anders meer dan het verplaatsen van data.

Kies je toekomst. Kies het leven.

Trainspotting. Iedereen die deze twee films nog niet gezien heeft, eventjes kijken. Wat een films.

Have fun met de soundtrack (link!)