Eikel

Taggen op social media. Jullie vast wel bekend. De één noemt de ander zijn/haar naam bij een grappige plaatje, toepasselijke tekst en/of een hilarisch filmpje, wat dan ff bekeken moet worden. Op een lullige zondagavond word ik getagged door een collega dank je wel M bij een plaatje waarop de tekst staat dat het nog maar drie weekenden indrinken is voordat het carnaval is. Nu ben ik in de gelukkige omstandigheid dat ik van die drie weekenden er maar twee hoef te werken, dus we hebben geluk. Daarna gaan alle remmen los.

Want dat is zo met carnaval. Carnaval met de rem erop, is als Barcelona zonder Messi. Dan is het aardig, maar als je de rem eraf laat is het geweldig. Ik kijk er naar uit, naar de 26^e februari, als het écht begint. Oké, dan ben ik vrijdag en zaterdag al eventjes wezen dweilen in de stad, maar bij het officiële beginnen zijn we d’r bij. Zoals het hoort. Oeteldonk Centraol. Op zondag 26 februari om 11.11 uur. Zin in.

Het mooie van carnaval is de gezelligheid, de muziek, de tradities en nog een keertje de gezelligheid. Gasten die ik het hele jaar door niet zo vaak zie, zie ik met carnaval drie dagen of meer en dan zijn we niet bij elkaar weg te slaan. Gezelligheid kent daarin geen tijd of het moet de tijd zijn dat de laatste trein van Den Bosch naar Zaltbommel gaat. Taxi’s zijn met carnaval nog minder goedkoop dan dat ze in de normale weekenden zijn. Het mooie van carnaval. Samen een paar ontzettende gezellige dagen hebben én niet, zoals ze boven de rivieren zeggen: zinloos bier zuipen en maximaal vreemd gaan. Want er is veel meer dan dat. Bovendien: daar hoeft het niet eens carnaval voor te zijn.

En als het dan dinsdag is en Knillis wordt van zijn sokkel getrokken, dan is het voorbij, het mooiste feest van het jaar. Gelukkig wacht dan de lente. Carnaval valt dit jaar redelijk laat, dus bij afloop van carnaval is het maart. En die motherfucker zal nog wel redelijk zijn staart roeren, de eerste zonnestraaltjes en temperatuurverhoginkjes komen langzaam weer door. Met een verse achterband trekken we de motor weer uit de schuur en veranderen de dijken langs de rivieren in midden – Nederland weer tot heerlijke straatcircuits. Daar kijk ik zo ontzettend naar uit. Motor rijden. En niet dat gedoe op de snelweg, tussen de pekel, in weer en wind. Daar ben ik namelijk een mooi-weer-rijder voor. Een lege dijk. Een perfecte bocht. Het knie’tje, die het asfalt aan tikt. Kop leegrijden. Broodje kroket in Nijmegen. Vliegen van de helm afpoetsen. Kwaliteitsloze ‘fly-by’ filmpjes maken en kansloos hengelen naar likes op social media.

Met als hoogtepunt de rit van en naar de TT in Assen, in juni. We zijn er weer bij dit jaar. Ik kan goddomme niet wachten.

Net zoals ik ook niet kan wachten op zon, techno, DTZ-en in het zwembad, dansen in Bloemendaal, festivals, onmenselijk veel Malibu cola op het terras, laffe saxofoontjes, rokjesdag, bikinidag, de feesttent in Gameren, nog een rokjesdag, Amsterdam Zuid in de lente – of zomerzon, picknicken in het Vondelpark want BBQ-en mag er niet meer godzijdank, motortochtjes door de Eiffel in Duitsland, One Dance, feestjes, nog een festival, in je korte broek op stap in Den Bosch of Amsterdam, vakanties uitzoeken, nog meer zon, Benediction in my mind, Bendediction in the morning sun, 28 graden, zonnebrillen die je steeds weer kwijt raakt, doorschijnende inkijkbloesjes, tapas op het terras in de Pijp, na je late dienst nog in je strakke shirt naar de stad fietsen voor een dikverdiende versnapering, dansen tot de zon ondergaat.

Winter, ik vind je een enorme eikel. Ga maar snel weer weg. En waag het eens om nog wat plaagstootjes uit te delen in de maanden april tot en met september.

Nog drie weekenden indrinken en dan is het carnaval. Ik ben blij als een kind dat carnaval niet aan het einde van de zomer valt. Want dan maakt het sippe gezicht niet plaats voor een zonnebril, een paar teenslippers en een hippe korte broek. Dan had het gewoon dezelfde ellende geweest die eind oktober begint.

Nog even volhouden.