'Goede Kerst.' Hoe lang nog?

Een heuse Kerstblog. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Zoals ze in veel Amerikaanse Kerstfilms zeggen: Miracles do happen at Christmas. Het is dus Kerst. Hoe lang nog? Want ook Kerst is weer een typisch dingetje dat de politiek correcte elite wilt veranderen cq. aanpassen.

Vooropgesteld, met Kerst heb ik niet echt heel veel. Ik kan het maar eerlijk zijn. Het religieuze Kerstverhaal van Jozef en Maria, de stal, de ezel, het gebrek aan slaapruimte in Bethlehem en het kinneke Jezus, dat tussen de ezelstront geboren is. Ik ben er mee bekend, want ik heb op een christelijke basisschool gezeten. Niet dat dat moest overigens, maar het dorpje waar ik vandaan kom is dermate klein dat er maar één basisschool zat. Geen zwaar christelijke school trouwens, het was prima toeven op dat kleine schooltje.

Sterker nog, als klein ventje had ik zo’n hoog kutstemmetje dat ik jaarlijks aan de beurt was om tijdens de Kerstvoorstelling voor ouders, vrienden en bekenden de Kerstliedjes mee te mogen zingen. Van dat hoge kutstemmetje is nu bar weinig meer over, met dank aan een pakje Marlboro Medium per dag. Als ik mezelf nu hoor zingen dan denk ik: ‘Waar zijn in vredesnaam de oordoppen?’

Kerst is wel gezellig trouwens, boordevol tradities. Net als Carnaval, dat ook boordevol tradities zit. Met Carnaval heb ik trouwens wel meer dan met Kerst, maar mijn vaste lezers zullen nu niet van de stoel gevallen zijn van de verbazing.

Eén van de tradities is de muziek. Je hoeft halverwege november SkyRadio niet aan te zetten en je wordt de hele dag overstelpt door die vreselijke Kerstmuziek. Mariah Carey haalt aardig wat royalty’s op met deze dagen. Als ik dan toch een mooi Kerstliedje mag opschrijven, dan is dat ‘Driving home for Christmas’ van Chris Rea. Als we het over muziek en Kerst hebben, dan is natuurlijk de Top 2000 vaste prik. Hét radioevenement van het jaar, met non stop de beste liedjes door de luisteraars gekozen op de radio die eindigt op 1 januari om 00:00 uur. Ik zeg altijd dat het begin van de Top 2000 het mooiste van de Kerst is.

Tradities met Kerst. We kennen ze allemaal. Eten. Veel eten. Nog meer eten. Kalkoen. De Home Alone films op TV. Sissy. Die Hard. Hangen, liggen en uitbuiken. Drank, om de Kerst nog enigzins dragelijk te maken. Stappen op Tweede Kerstdag, in mijn geval in Den Bosch. Rudolph met zijn rooie neus. Sneeuw (soms). Een kerstboom in huis. Talloze Kerstversieringen in huis en in de stad. De Kerstman met zijn rooie neus. Winkels, restaurants en website die de ‘Kerstsfeer’ hebben. Kerstmarkten. Het is te veel om op te noemen.

Aan de stoelpoten met die tradities wordt nu gezaagd. Net als aan de stoelpoten van Zwarte Piet gezaagd wordt. De Kerstviering wordt langzaam maar zeker anders. Grote bedrijven als Starbucks, RTL Nederland en Hema spreken niet meer over Kerstdagen, maar over feestdagen. De term ‘Fijne dagen’ wordt meer en meer gebezigd, vooral in de stad. In de dorpen maken ze zich niet zo druk. In de dorpen krijg je ook nog gewoon een negerzoen of een jodenkoek bij je koffie.

Na de jodenkoek, de negerzoen en Zwarte Piet is nu dus Kerst het doelwit van de politiek correct elite. Het zou namelijk aanstootgevend zijn dat een Christelijk feest als Kerst, de aandacht krijgt die het nu krijgt. Want er zijn inmiddels ook andere geloven en andere mensen die ‘niks met de Kerst hebben.’ Dan kennelijk met de naam Kerst. Want ze doen net zo makkelijk hun Kerstinkopen bij de Albert Heijn, luisteren evengoed naar de Kerstmuziek en strijken met groot gemak hun Kerstbonus op. Hypocriet gedoe.

Dat Kerstmis een christelijk verhaal met zich meebrengt, valt niet te ontkennen. Het kinneke Jezus en zijn hele squad, dat stond hartstikke in de Bijbel en dat verhaal leeft onder de christenen. De mensen, die niet (meer) geloven, noemen het feest wat op 25 en 26 december gevierd wordt nog steeds Kerst. Want je hebt de Kerstman. Wat is er in hemelsnaam religieus aan de Kerstman? Noem het maar. Want in mijn ogen is de Kerstman een dikke, ouwe kerel met een IS-baard, die rondgevlogen wordt door zijn magische rendiertjes en die cadeautjes bij (grote) kinderen onder de Kerstboom dropt. Kerstmis is in de twintigste eeuw uitgegroeid tot een feest voor jong, oud, gelovig of niet gelovig. Absoluut commercieel, maar daar ontkom je niet aan. Iedereen wil cadeautjes, iedereen wil een zeven-gangen-diner (behalve Youp van ’t Hek als zijn schoonmoeder het kookt), iedereen wil gewoon de gezellige dagen beleven zoals de traditie dat zegt. Maar we blijven het Kerstmis noemen. Ik blijf een fan van de lichtjes en de symbolen. Punt.

De politiek correct elite. Het duurt nog maar eventjes voordat er aan de wet- en regelgeving wordt getwijfeld. Want de wet- en regelgeving die wij in Nederland en de rest van de Westerse wereld is namelijk gebaseerd op de Tien Geboden. En waar komen de Tien Geboden vandaan? Juist. Uit de Bijbel. De politiek correcte elite praat te veel, doet te weinig. De politiek correcte elite komt uit de stad en zorgt met hun stadse problemen voor een landelijk probleem. In Amerika heeft aankomend president Trump inmiddels aangekondigd om de ‘oorlog tegen Kerst’ te beëindigen. De Republikein gaat namelijk gewoon weer ‘Merry Christmas’ zeggen in plaats van ‘Happy Holidays.’ Laten we hopen dat dit werkt, voordat het te laat is. Ik weet niet in hoeveel dingen in de aanstaande president van de Verenigde Staten ga volgen, maar ik zeg ook gewoon ‘Goede Kerst.’ Het woord ‘fijn’ in ‘Fijne Kerst’ klinkt namelijk politiek correct. En bij die elite wil ik niet thuishoren.

Wat ik dus wil zeggen tegen iedereen: Een goede Kerst. Geniet van en met elkaar. En laten we tradities tradities houden. Een goede Kerst. Met een gelukkig en gezond nieuw jaar.

Overigens heb ik zelf geen Kerstboom in huis. Ik hou namelijk totaal niet van stofzuigen.

Deze blog delen? Klik op één van de onderstaande buttons voor het delen van deze blog op je eigen social media.