Weekverslag

Het was me het weekje wel. Dermate een weekje waarvan ik dacht: daar maak ik een weekverslag van. Genieten in optima forma.

Maandag. Lappendag. Elk jaar de derde maandag in augustus is het Lappendag in Hoorn, de laatste dag van de kermis. Gooi een zooitje gezellige collega’s op een hoop, gooi er drank en muziek bij en het wordt een feest. Helemaal als er een sugarmommy rondloopt die op een gegeven moment met gratis Malibu-cola loopt te strooien. Het was er warm, gezellig en druk. Ook de afterparty was niet verkeerd trouwens, met burgers, hot-dogs, ijsthee, nog meer Malibu-cola, een nacht op een hard logeerbed en sugarmommy die ook nog eens de beschikking had over veel sigaretten en die met alle liefde wilde delen. Moe, maar voldaan ging ik de volgende dag weer naar huis. Het was echt een heerlijk gezellige Lappendag. Kev en Daan: andermaal bedankt voor jullie oneindige gastvrijheid.

Gewerkt moest er ook worden, ik mocht weer het nachtdiertje uithangen. Geen probleem, want dan kun je overdag lekker bij komen als een afgeschoten zombie. Per serie nachtdiensten eet ik minimaal één keer biefstuk en wordt er voor het werk gefitboyd. Ik trek de nacht een stuk beter als je vol energie de nacht in moet.

Overdag dus lekker de afgeschoten Duitse herder uithangen, maar ook dingen geregeld voor Amerika. De laatste plooien zijn gladgestreken. ESTA-formulier (om het land in te komen) is geregeld en goedgekeurd, openstaande dingetjes zijn afgerekend en de laatste 4 nachten op Venice Beach zijn geregeld. Bij het hostel zijn fietsen te leen, dus ik sluit niet uit dat ik nog een dagje naar de Santa Monica pier ga fietsen. Muscle Beach is op 100 meter afstand en met die enorme kast die ik heb, pas ik daar helemaal tussen (sarcasme uit).

Voordat ik verder ga naar de donderdag, even een klein tussendoortje, om wat uit te leggen. Want mensen die mij volgen op social media weten dat ik wel eens bij een zwembad lig. Die foto’s post en stuur ik niet om jullie jaloers te maken. Oké, misschien een beetje wel. Ik ben niet op vakantie of wat dan ook, maar dat zwembad hoort thuis in de tuin van mijn ouders. Oké, dat is misschien een beetje kort door de bocht, maar met dat verhaal ga ik jullie niet vermoeien. Ik kom er in ieder geval graag en vaak. En omdat het de afgelopen week de temperaturen eindelijk bij de tijd van het jaar pasten, was het ideaal om bij te bruinen en de kater te verzuipen. In dat heerlijke, goddelijke zwembad. Want dat was broodnodig. Want het weekend stond voor de deur, beginnend op donderdag.

Donderdag dus. Braderie in Zaltbommel. Een jaarlijks terugkerend feestje in de Bommelse binnenstad. Ik voel me altijd verplicht om een keer heen en weer over de braderie te lopen en een bak vis te scoren bij de viskar, maar dat is afgelopen donderdag niet gebeurd. Ajax speelde en zorgde ervoor dat de vorig seizoen opgebouwde goodwill in één keer in elkaar is getieft. Uitgeschakeld in de Europa Cup door Rosenborg uit Noorwegen. De Feyenoorders op de braderie wisten meteen weer wie ik ook alweer was.

Op de braderie werd met Malibu-cola de nederlaag vergeten. En met muziek, gezelligheid met mensen die je al een tijdje niet meer gezien hebt en met mensen waar het eigenlijk altijd gezellig mee is als je die mensen ziet. Duim omhoog dus. Een afzakkertje in de Spin, een dansje met de DJ en een fietstocht door de vrieskou die in augustus de kop op kan steken en het was bedtijd.

Vrijdag. Niet de eerste kater van de week, maar wel de eerste kater die meteen gekilled was met een enkele duik in het zwembad. En daar liggen we dan met zijn allen he, bij dat zwembad. Zussen met gezinnen, vrienden, muziek, een goed gevulde koelkast en een koperen ploert die goed zijn best deed om 1 en ander te verwarmen. Tussendoor nog een frietpanneke gehaald, want naamgenootje had z’n housewarming en ik ben van mening dat je bij dergelijke aangelegenheden altijd een cadeau moet kopen waar je zelf ook wat aan hebt.

Bij elke ‘feestweek’ (carnaval, kermis, ‘tent’) is er een moment dat je er even doorheen zit en er zwaar vertieft uit ziet. Dat had ik dus op de housewarming op vrijdagavond. Het zal de plotselinge warmte zijn geweest of de barre tocht op de fiets over de dijk van donderdagavond. Maar het mooie aan een dood punt is, dat je daar ook weer overheen kan komen. En dus kwam de Malibu-cola weer om de hoek. En stonden we als een stelletje ouwe viezerikken lekker aan de pap. En werd het weer laat.

Zaterdag was hetzelfde recept als de dag ervoor. De kater was niet eens zo zeer aanwezig, maar het is gewoon heerlijk om na een avondje vet veel zuipen een duik in een verfrissend zwembad te nemen. Je bent meteen weer topfit en je gaat vanzelf op je klok kijken wanneer het weer tijd is voor een versnapering. Die kwam er bij het zwembad in hetzelfde gezelschap als de dag ervoor. Goed dus. ’s Avonds was er in Bommel een heus foodtrucktfestival waar ze ook wat te drinken bij hadden. En dus werd het weer laat en rolden we automatisch het sportweekend in.

Want de kroeg ging zondagochtend om 4 uur open voor het Gevecht van de Eeuw tussen Floyd Mayweather en Conor McGregor. Nu ben ik totaal een leek op het gebied van vechtsport, maar op de één of andere manier had ik heel de week al zin in de partij die in de nacht van zaterdag op zondag live op tv kwam. Een hazenslaapje tussendoor maakt je alleen maar verrotter, dus werd er besloten om in één keer door te gaan. Inmiddels geschakeld naar de 7 up, dat dan weer wel. Niet iedereen hield het vol trouwens. De jeugd van tegenwoordig. Een nachtje doorhalen zit er niet meer in. Het was een mooie wedstrijd, waarbij McGregor de verwachte nederlaag leed. Maar hij hield het in ieder geval twee ronden langer vol dan Max in Spa. Kwart over zeven was het, toen ging het licht uit.

Na een korte nachtrust, maandagochtend gaat de wekker weer om kwart over vijf, direct het zwembad in. Het was de qua weer de mooiste dag van de week, met een middagtemperatuur van 26 graden bij het zwembad. Lekker branden, lekker smeren en lekker plonzen. Tussendoor met dank aan de Ziggo app op m’n iPhone gezien hoe dat Ajax de supporters een aai over de bol gaven door te winnen van VVV Venlo op een dramatisch kunstgrasveld. Afschaffen die zooi. Kunstgras is de doodsteek van het voetbal.

Op tijd weer naar Amsterdam voor het enige programma op TV waar mijn telefoon voor in de vliegtuigmodus gaat. Penoza is begonnen aan het laatste seizoen en het belooft weer elke zondag spannend te worden.

Inmiddels is het kwart voor 11 en mijn ogen beginnen zwaar te worden. Het was gezellig, de drank was niet aan te slepen en als ik een schatting ga geven van hoeveel drank er naar binnen is gegoten, dan verwacht ik dat ik morgenvroeg door m’n collega’s bij de Jellinek wordt afgegooid. Maar gezellig was het. En daar gaat het om. Ik heb er van genoten en dan bedenk ik me dat het mooiste nog moet komen. September 2017. De mooiste maand van het jaar, met Metallica, ClubJV en de droomreis naar Los Angeles, San Francisco en Las Vegas. Genieten. Ik verplicht het mezelf.