In het kader van de nationale coming out day speelden de Eredivisie clubs in speelronde 10 het afgelopen weekend met een zogenaamde regenboogaanvoerdersband. Zo lieten de Eredivisie clubs zien dat voetbal voor iedereen is, ongeacht ras, afkomst, geslacht of wat dan ook.
En zo hoort het. Ik juich toe dat iedereen vooral zichzelf is, hoe dat ook moge zijn. Al ga ik bij mensen die zich identificeren met een komkommer uit de zestiende eeuw een klein beetje afvragen of een beetje aandacht is wat diegene misschien het meeste nodig heeft. Twee aanvoerders besloten om niet mee te doen aan deze actie vanwege hun geloof: Feyenoorder Orkün Kökçü en de kapitein van Excelsior, Redouan El Yaakoubi kozen er voor om niet mee te doen met het door de KNVB opgezette plan. Vanwege geloofsovertuigingen.
Nu zullen er ongetwijfeld mensen zijn die gaan schieten op het feit dat beide partypoopers moslim zijn. Domrechts volk wat niks anders kan dan schreeuwen en mensen achterna lopen, zonder zelf na te kunnen denken.
Stel. Kees van der Staaij, de leider van de SGP, die heeft een zoon en die zoon zou dermate goed kunnen voetballen dat hij bij hoge uitzonder op zondag actief mocht zijn in de Eredivisie. En stel hij zou aanvoerder zijn geweest, laten we zeggen van PEC Zwolle, als die in de Eredivisie zouden spelen.
Ik denk dat de denkbeeldige, goed kunnen voetballende zoon van Kees van der Staaij óók geweigerd had om met de regenboogaanvoerdersband te spelen. En net als bij Kökçü en el Yaakouboubi had een medespelers de honneurs waar moeten laten nemen als het gaat om het aanvoerderschap van hun team. En ik denk dat het dan opvallend stil was geweest in het hardroepende gedeelte van Nederland. Want in hartje Biblebelt, daar zijn ze ook niet zo van het uit de kast komen. En dat heeft exact dezelfde reden als bij de spelers die doorgaans aanvoerder van Excelsior en Feyenoord zijn.
Het geloof. In het algemeen.
Ik ga er niet al te veel woorden over vuil maken. Haal uit het geloof wat je wilt, geef je kinderen normen en waarden mee die jezelf ook mee gekregen hebt. Dat geldt voor Orkun Kökçü, Redouan El Yaakboubi en voor de denkbeeldige zoon van Kees van der Staaij. Als je niet beter weet dan je eigen cocon, je eigen wereld, dan krijg je nooit begrip voor het zijn van iemand anders.
Tunnelvisie noemen we dat.
Op de basisschool heb ik geleerd dat ik mijn naasten lief moet hebben. Dit kan je heel letterlijk nemen, maar zoals ik het nu interpreteer is dat je respect moet hebben voor de ander, hoe diegene is en wat diegene doet.
Ik ben blij dat de aanvoerder van mijn club de regenboogaanvoerdersband wél om had.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten