31 december 2019. Over een paar uur is het jaar voorbij. Een nieuw jaar, een nieuw decennium zelfs. Zoals gebruikelijk ga ik terugblikken op mijn 2019. Dat doe ik dit jaar in quotes. Quotes die niet per sé van mij zijn of in 2019 gezegd zijn, maar die van toepassing waren in mijn 2019. In willekeurige volgorde: Komt 'ie.
'Nu moet Real er honderd maken!'
Oh oh oh Ajax, wat was je goed in 2019. 8 mei vergeten we eventjes en als je in Londen een fatsoenlijke scheidsrechter had gehad, had je na de winter ook Champions League gespeeld, maar oh oh oh Ajax. Wat heb je mij en miljoenen mensen vermaakt, met je spel, je doelpunten, je prijzen. 5 maart was mijn mooiste dinsdag van 2019, toen Real helemaal de moeder in werd gekoekoekt in dat grote stadion aan de Castellana in Madrid. Tegen Juventus was het na de machtige en steenharde kopbal van kapitein Mathijs voor de eerste keer in 2019 feest in Marktkantine, het zou niet de laatste keer zijn dat ik daar uit mijn panty vloog.
Frenkie, Mathijs en Lasse sloegen hun prachtige vleugels uit, maar toen waren daar ineens Promes, Dest en Slagerij Martinez. Een prachtig stel, wat hopelijk nog lang bij elkaar blijft.
En Hakim Ziyech. Tovenaar. Wat ben jij ontzettend mijn favoriete Ajacied sinds Zlatan. Wat een geweldenaar ben je.
'Vijf één, vijf één, zegt het voort!'
Ze stopten. Wesley Sneijder, Robin van Persie, Arjen Robben en Rafael van de Vaart. De eerste en de laatste heb ik hun debuut in het betaald voetbal nog zien maken, toen ik op de tribune zat. Deze vier hebben het Nederlands voetbal zó veel mooie dingen laten zien. Prachtige carrières, schitterende actie en gemiddeld dik 100 interlands, talloze fenomenale carportmomenten tijdens EK's en WK's, huilen en juichen. De 5-1 tegen Spanje was het absolute hoogtepunt, al was de 2-1 tegen Brazilië ook niet vervelend. Dank. Dank. Dank. Geen van jullie vier lezen dit, maar ik wil dat jullie weten dat ik heel blij ben dat ik jullie live heb zien voetballen.
En dan een kleine eervolle vermelding voor mezelf: In 2019 vierde ik mijn 25-jarige jubileum bij de mooiste amateurclub van Nederland. Ik kan er na 25 jaar nog steeds geen kut van, maar er is geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om een ander voetbalshirt aan te doen dat het prachtige geel-zwarte tricot.
'Kiepevel tot in m'n nek'
Carnaval, wat was je weer fijn. Verliefd, erg verliefd zelfs. Geliefd. Genieten met de fijnste mensen die er zijn. En volgend jaar gaat Team Kees debuteren in Oeteldonk.
'2:17:2'
Bucketlist item. Gummen op Assen. Met m'n eigen R6. 2:17:2 was mijn snelste rondetijd op het legendarische TT circuit waar grote mannen als Jack, Valentino, Marco en Casey het publiek in vervoering hebben gebracht. De tribunes waren leeg, maar de lol was er niet minder om. Godsamme, wat kan je die Ramshoek hard pakken, wat is de Geert Timmer bocht lastiger dan dat ie er op tv uitziet en wat kun je lekker je knie schrapen als je door de Haarbocht heen dondert. 25 mei 2020. Dan is de volgende date met de R6 op Assen. Ik. Kan. Niet. Wachten.
'You're losing, you're losing, you're losing, you're losing YOUR MIND'
Elke vakantie heeft zo zijn eigen themanummer. Dit jaar was dat van Adam Beyer en Bart Skils. Waarom deze me bij blijft? Ibiza. Een eerste keer om nooit meer te vergeten. Een nieuwe traditie is geboren. Wat een prachtig eiland, met prachtige stranden, prachtige mensen en een hele fijne vibe. Nooit gedacht dat ik dat woord zou gebruiken. Ondanks al die prachtige mensen gedroeg ik me op Ibiza. Zoals het hoort wanneer je een lief thuis hebt zitten.
'Lang zal je raven'
Een vervolg aan het feesten op Ibiza. De Amsterdamse Marktkantine, Elementenstraat en Thuishaven werden bezocht voor een lekker nachtje door dansen. Op het Amsterdam Dance Event werd gedanst in de Westergasfabriek, over bucketlist gesproken. Zo'n ontzettende andere beleving dan stappen in de kroeg, waar je door doorgesnoven kampers voor je harses wordt geslagen als je per ongeluk tegen iemand aanbotst. Als je dat tijdens een nachtje dansen doet in genoemde locaties (niet alleen daar) dan krijg je een knuffel, een aai over je bol en wordt er verder gedanst. Stappen is soms leuk, raven is dat altijd. Op naar heel veel leuke dansmomenten in 2020.
'Je bent het geworden'
In november werd begonnen aan een nieuw hoofdstuk in Amsterdam. Van buiten naar binnen. Het is een term die op een circuit thuis hoort, maar het hoort ook bij de carrièreswitch die ik maakte. Ik verruilde mijn uniform en de dienstmotor voor mijn burgerkleding en een speurneus. Ik ben fantastisch blij met deze nieuwe kans, deze nieuwe uitdaging. De juiste stap gemaakt op het juiste moment. En natuurlijk had ik graag talloze collega's meegenomen naar mijn nieuwe werkplek, maar die kom ik hopelijk op 9 januari 2020 tegen.
En stiekem stap ik in 2020 weer een dagje op de dienstmotor. Tijdens het Kinderbeestfeest. 100 procent.
'Het werkt niet'
Het grootste gedeelte van 2019 was ik vreselijk verliefd. En zij op mij. We waren goed samen, maar zoals Adéle vandaag nog tijdens de Top 2000 zong: "Sometimes it lasts in love, but sometimes it hurts instead." Ik ben anderhalf jaar ontzettend gelukkig met haar geweest en ik ben vreselijk dankbaar voor de dingen die ze mij geleerd heeft en heeft laten meemaken.
Als je dit leest: ik hoop dat je ontzettend gelukkig bent of wordt. Ik gun je de wereld. En veel meer dan dat. Zonder jou had ik niet de persoon geweest die ik vandaag de dag ben. Die credits heb je dik en dik verdiend.
Maar wat niet werkt, dat werkt niet.
'Wanneer de ene deur sluit, daar opent de andere'
Die is van mezelf en in 2019 totaal van toepassing. Waar de relatie niet werkte, daar kwamen nieuwe personen voor terug. De banden met oude bekenden werden strakker aangetrokken, mensen die je een helpende hand bieden, een lach en een traan. Wat je geeft krijg je terug. Ik heb zo goed mogelijk proberen te zijn voor de mensen waar ik vreselijk veel om geef en ik ben blij dat jullie mij datgene gegeven heb wat ik nodig had en heb.
Bijvoorbeeld wanneer je sleutel afbreekt, midden in een regenachtige nacht na een Tinderdate. Bijvoorbeeld wanneer er iemand vraagt hoe laat je thuis bent, je een tijdstip noemt en diegene een minuut nadat je thuis bent voor de deur staat en zegt: "kom, jas aan, we gaan een feestje bouwen."
Bijvoorbeeld wanneer je uit het niets kaarten voor Reinier Zonneveld regelt en dat één van de meest gave nachten van 2019 was.
Iedereen heeft daar een cruciaal onderdeel in gehad. Dankbaar. Dat ben ik. Tot in de eeuwigheid. We maken er met zijn allen hopelijk een mooi 2020 van.
Bedankt voor het lezen, ook in 2019. Ik heb geen flauw idee wat 2020 allemaal gaat brengen. Ik ga het zien en meemaken. Hopelijk met velen van jullie. Allemaal het beste voor 2020.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten