Amsterdam, 23 september 2019.
Vandaag keek ik een guilty pleassure bij mijn ouders
thuis. Met het avondeten, EditieNL en RTL Boulevard komt altijd een einde aan
een dag waarbij ik bij mijn ouders was en dat ik terug naar Amsterdam rij. Niet
echt kwaliteitstelevisie, met die roddelende rioolratten aan de desk. En dan
krijg je er soms ook nog eens Peter R. bij.
Enfin, 1 van de onderwerpen van gesprek was een filmpje
van Tino Martin. Op Facebook en Instagram wordt je kapot gegooid met mensen die
naar Tino Martin gaan en het er kennelijk goed naar hun zin hebben. De Ziggo en
het Olympisch Stadion verkoopt de man gemakkelijk uit, dus je zal zeggen dat
hij iets kan.
Het filmpje in kwestie was een filmpje backstage, na een
concert van Tino waarbij Tino een grapje maakte over zichzelf, in beschonken
toestand. Kijk, zelfspot, daar hou ik heel erg van. En als de man een bakkie op
heeft, geen probleem. Als je klaar bent met werken, dan is er niks mis met een
bakkie. In het verleden kwam het geregeld voor dat er na de late dienst op
donderdag er nog eentje werd gepakt in de Bastille en als dan het licht aan
ging om 4 uur vroeg je je af of je echt wel naar huis moest. Er is dus niks mis
met een bakkie na een optreden.
En al doet ie het voor een optreden, dan zal het me
alsnog een worst weten. Als de prestatie die hij levert maar goed. Het is een
beetje hetzelfde als dat David Neres in de rust van Ajax een joint opsteekt en
er na rust 2 maakt. Bij mij is het voor de dienst niet helemaal handig.
Gelukkig maakten de mensen aan de desk er ook geen
probleem van, want het moest allemaal gewoon kunnen. Het filmpje werd gemaakt
door een gast die na afloop van het concert backstage mag. Hoe een debiel ben
je dan, dat je van die gastvrijheid gebruik gaat lopen maken en de ster van de
show belachelijk gaat lopen maken door er mee te gaan lopen scoren op internet.
André Hazes, al 15 jaar niet meer onder ons en de moeder aller volkszangers in
Nederland, heeft mazzel gehad dat hij in een tijd leefde zonder telefoons met
camera’s en social media. Want dan had hij elke week een dergelijk filmpje
gehad.
Ik vind dat je als gast, die backstage mag komen, moet
genieten van het moment. En dat je een foto met de beste man wil maken voor op
je Insta, geen probleem. Maar probeer niet over iemands rug te scoren.
Scoren hoort bij voetbal en voetbal is een sport die in
alle lagen van de sport aandacht trekt. Zo zat men bij de Tweede Kamer de
afgelopen week de verrichtingen van Feyenoord te volgen op het telefoontje
tijdens de Algemene Beschouwingen. Daar viel dan wel iedereen over.
Ik snap het heel goed dat je die wedstrijd kijkt. Eén van
de weinige goeie eigenschappen van een bepaalde minister is dat hij van voetbal
houdt. En als je dan naar ellenlang gezeur van onze premier moet luisteren, dan
snap ik best dat je eventjes je telefoontje pakt en de Nederlandse clubs in
Europa volgt. Er zijn tijdens geweest, nog niet zo heel geleden, dat dat niet
kon omdat er amper Nederlandse clubs in Europa actief waren. Dat de man dan
even, ook al is het werktijd, naar het voetballen kijkt… Niks menselijks is ons
vreemd.
Als ik bijvoorbeeld een dienst heb met de ME bij de
Arena, doe ik hetzelfde. Zodra dat alle toeschouwers binnen zijn, is er voor
ons buiten het stadion weinig meer te doen. Dan wordt er wat lekkers en vets
gehaald en dan wordt op het telefoontje dankzij de app van Ziggo gewoon naar
het voetballen gekeken. Niet dat je daar wat aan hebt, want de Ziggo app loopt
ongeveer 2 minuten achter op de werkelijkheid en als er gescoord wordt, dan is
dat buiten het stadion prima te merken. 55.000 supporters die juichen voor een
goal, dat hoor je wel, als je buiten een stadion zit.
Punt in deze, overigens korte, blog is dat er met twee
maten wordt gemeten. De één is een zanger en moet doen en laten wat hij wil. De
andere is een politicus die in een glazen huisje leeft en als er een scheet
dwars zit, dat daar iedereen negatief over praat. Ik ben heus geen fan van de
Nederlandse politiek met alle beslissingen die ze maken, maar laten we wel
beseffen dat ook onze politici mensen zijn die af en toe naar het voetballen willen kijken.
Overigens heb ik op de weg van mijn ouders naar Amsterdam
iets gedaan wat ik nooit had gedaan. Een nummer van Tino Martin geluisterd. ‘Jij
liet me vallen’ schalde door m’n Golfje. Een prima nummer en ik kan me best
voorstellen dat er heel veel mensen zijn, die een kaartje kopen om met muzikale
begeleiding van de beste man een gezellige avond te hebben. Want ik gok dat er weinig mensen
zijn, die hun kaartje annuleren na het zien van het filmpje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten