Tinder. Het blijft een bron voor goede verhalen. Hier komt weer eens een goed verhaal. Of
Tinder de sleutel voor succes is, ik weet het nog steeds niet.
Het was voor mij alweer een tijdje geleden, maar ik had
gisteren een heuse Tinderdate gehad. In Utrecht nog wel. Toch een stukje minder
ver dan Den Bosch. De date was met een vrouw van halverwege de 40, maar dat
voordeel heb je als je 33 bent: Je kan jezelf een ongeluk swipen tussen de 20
en 45. En aangezien het tegenwoordig een trend lijkt te zijn dat een dame voor
een jongere man/jongen/ventje wil gaan, zat ik dus die avond met een heuse dame
op de bank in Utrecht.
Ik geloof niet in liefde op de eerste swipe naar rechts,
ondanks dat ik voorbeelden ken van stellen die elkaar via Tinder gevonden hebben
en die heel gelukkig zijn. Het is een persoonlijke mening. De date van
gisteravond was gezellig, maar bij beiden was er geen fysieke klik. En dat kan
uiteraard gebeuren. Je kan heel gezellig kletsen met iemand, dezelfde
overeenkomsten hebben en dezelfde muzieksmaak hebben, als er geen fysieke vonk
ontstaat, dan blijft het bij gezelligheid. En sommigen mensen kunnen er anders
uitzien op de foto dan de werkelijkheid. Lang leve de filters.
Desondanks is een slimme meid op de toekomst voorbereid
en dat geldt ook zeker voor de mannen van tegenwoordig. Niet wetende wat ik aan
zou treffen in Utrecht had ik toch voor de zekerheid mijn toilettasje maar in
de auto gegooid. Je weet het maar nooit.
Dat toilettasje komt overigens later in het verhaal nog
terug.
Enfin, de date was gezellig, niks gebeurd en dus ging ik
terug naar mijn appartementje in Amsterdam. Ik parkeer de auto, toilettasje mee
en ik steek mijn sleutel in het slot van de deur. ‘Krak’ zegt de sleutel, die
ik vervolgens in twee delen in mijn handen heb. Godver, heb ik weer.
De deur kon niet anders opengemaakt worden door
sleutelmaat 46 te gebruiken, maar dat levert een hoop schade op. Een
sleutelmaker bellen na twaalven kost tandjesveel geld. En dus klom ik als een
heuse inbreker het platte dak op, om via het badkamerraam naar binnen te gaan.
Les geleerd. Mijn badkamerraam is veilig. Ook als het op de kiepstand staat.
Daar komt de kleinste en dunste inbreker nog niet binnen, zonder veel schade te
veroorzaken.
Een blik op de klok wees uit dat het half 1 was. En
aangezien mijn ouders een reservesleutel hebben en een ritje op en neer naar
mijn ouders minder geld kost dan een hotel of een sleutelboer, besloot ik die
optie te kiezen. Met mijn oortjes in belde ik onderweg naar mijn ouders, dat ik
eraan kwam voor de sleutel.
Om kwart over 1 was ik bij mijn ouders. Sleutel gepakt en
meteen weer door. Ik had namelijk ochtenddienst gehad en dan gaat om 5 uur het
wekkertje. De Golf afgetankt en hup, weer de A2 op richting Amsterdam, waar ik
precies om kwart over twee arriveerde. Het is nooit de afstand of de tijd geweest mensen. Het is
een ouwe Golf die met steeds meer moeite de kilometers aan elkaar vreet en ik
vrees nog harder voor de APK keuring dan voor een invasie van de Russen.
Ik steek de zojuist opgehaalde sleutel in het slot en
probeer te draaien. Lukt niet. Kan gebeuren, sleuteltje wordt niet vaak
gebruikt. Nog een keer geprobeerd, nu iets harder. Nog steeds niet. Godverdegodver.
Stop ik de sleutel in het slot van mijn box en ja hoor,
in een wip ging de deur open. Had ik met mijn domme, slaperige en wellicht niet
scherpe hoofd de verkeerde sleutel mee genomen.
En daar sta je dan, ’s nachts om half 3, terwijl je al
dik 22 uur op je benen staat. De moed zakte me in de schoenen en ik werd
verdrietig van mezelf. ‘A Song for Sara’ van Toots klonk in mijn hoofd.
Anderhalve minuut heb ik met mijn hoofd gebogen gestaan, ik vond mezelf eventjes
helemaal kut.
Gelukkig werk ik bij de politie en Amsterdamse dienders
zijn nachtbrakers. Dat scheelt een hoop. Om half 1, vlak voordat ik wegreed,
had ik een Instagram Story gepost van de arme sleutel die in tweeën lag. Meteen
reageerde Irene, één van de toppers van Flex. Dat blijven slapen op de bank
geen enkel probleem was, indien nodig.
En dat ‘indien nodig’ veranderde om half 3 in ‘nodig.’ Ik
probeer altijd eerst zelf m’n sores op te lossen, maar Booking.com leverde de
goedkoopste hotelkamer van 125 euro op. Dat was voor 5 uurtjes. Op de Thamesweg
vroegen ze betere prijzen, naar wat ik heb gehoord.
En dus pakte ik mijn telefoon en Irene nam bij de tweede
toon al op. Toen ik verteld had dat ik de verkeerde sleutel had gepakt, was ze
superlief en zei dat ik meer dan van harte welkom was om bij haar in de Jordaan
op de bank te komen liggen. Rekening houdend met dat de bank van Irene
waarschijnlijk lekkerder ligt dan de achterbank van de Golf, startte ik het
ouwe beestje weer en zette koers richting de Jordaan. Daar drukte ik om 02:56
uur bij Irene op de deurbel en ze wachtte op me met een biertje en een asbak. Mijn
trouwe toilettasje had ik in de hand en gelukkig kon ik bij haar terecht. We
hebben de oren van elkaar hoofd afgekletst over de Tinderdate, over het Flex,
over van alles.
En voor de vuilakken onder ons: ook met Irene is niks
gebeurd. Niet handig om dat met directe
collega’s te doen. Althans, is ook wederom mijn persoonlijke mening. Stel dat
de baas erachter komt, moet je gewoon niet willen. Bovendien moet je de
gastvrijheid van iemand die je midden in de nacht opvangt ook niet gaan
bevuilen, zie mijn verhaal over mijn weekendje San Diego in september 2017.
Het was uiteindelijk half 5 dat ik op de bank in slaap
zakte, om vervolgens een paar uurtjes later weer wakker te worden voor het
laatste gedeelte van deze saga.
Nóg een keer op en neer naar mijn ouders, dit keer voor
de goede sleutel. Ik nam uiteindelijk de hele bos mee, zodat het niet fout kon
gaan deze keer. Ik had wel het geluk dat mijn op Bol.com bestelde JBL
koptelefoon ook een dag ervoor was geleverd, dus die kon meteen mee.
Om half 1 was ik weer in Amsterdam, waar ik de CV ketel
nog voorzag van de juiste waterdruk en om half 2 begon mijn dienst weer.
Gelukkig had ik nog genoeg overuren en was brigadier Edgar niet de moeilijkste.
Zeker nadat ik alles wat ik hierboven heb opgeschreven, heb verteld.
Of Tinder de sleutel naar geluk is, weet ik niet. Maar
Tinder en een sleutel levert wel een geweldig verhaal op. Het is nu iets voor
achten en ik ben aan het einde van mijn Latijn. Maar uiteindelijk is ook dit
een avond geweest voor in de boeken. Voor degenen die het mogelijk hebben
gemaakt: ontzettend bedankt.
Welterusten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten