Hey DJ! (m/v)

Vanmorgen werd ik wakker en deed ik wat altijd deed: in bed, telefoontje erbij en de social media afstruinen. Volgens mijn vriendin ben ik best wel social media verslaafd en ergens heeft ze daar een punt. Ik vind social media gewoon leuk, want je ziet dingen waarop blogjes als deze uit ontstaan.

Zo volg ik op Facebook de Amsterdamse krant ‘Het Parool.’ En ik las daar een stukje over een gebrek aan vrouwelijke DJ’s op Amsterdamse festivals en in Amsterdamse clubs.

Ene Jari Goedegebuure had een onderzoek gedaan naar de Amsterdamse festivals van afgelopen zomer en had daarbij geconcludeerd dat maar liefst 80 procent van de DJ’s uit de ‘Amsterdamse housescene’ een man was. Voor zijn stukje had hij een journalist van het knetterlinkse deugmedium Vice benaderd. Als je daarnaast ook nog een erkende activiste én feministe regelt, dan is het wederom een prachtig stukje voor de ‘witte’ mannenhatende politieke correcte elite.

Uit het artikel quote ik namelijk het volgende stukje:

"Seawell en muziekjournalist Van Meyeren stellen dat er meer vrouwen moeten worden geboekt, omdat de dj-wereld nog steeds overwegend mannelijk en wit is. Dat begint bij de organisaties achter festivals en clubs. Belangrijke posities in de leiding of de programmering worden nauwelijks door vrouwen bekleed.”

Kortom, een uitgelezen mogelijk om weer eens snoeihard uit te halen naar de ‘witte’ man. En daar ben ik een beetje klaar mee. James Bond wordt, als de hardnekkige geruchten kloppen, in de volgende 007 ook vervangen. Door een zwarte vrouw. Hoezo, je draait een franchise de nek om?

Maar ik dwaal af. In het stukje kwam ook naar voren dat de boekingen kiezen voor voornamelijk mannen, omdat volgens de boekingsagentschappen mannen al jaren de housescene domineren en ze al headline op een flyer staan.

Ergens snap ik dat wel. In de housescene is het kneiterdruk, het ene festival lost het andere af. Om dan je kaarten te verkopen, heb je een paar goede namen nodig. Dat dat vooral mannen zijn, is bij een gebrek aan aanbod.

Daarnaast komt de quote van beginnend DJ Jasmin het stukje voor. “Soms krijg ik de vraag: met wie ben je mee? Zulke seksistische opmerkingen krijg ik steeds minder vaak, maar dat komt misschien doordat ik nu vaker draai.”

Meteen weer de seksisme kaart trekken. Allemaal leuk en aardig, maar ik krijg er een klein beetje de tyfus van. Als je 23 ben, dan sta je als beginnend DJ onderaan de ladder, of je nu man of vrouw bent. Omdat je door te draaien nu eenmaal bekender wordt, heeft het geen fuck te maken met wie je bent of wat je daar komt doen. We vergeten soms voor het gemak maar even dat er ook diverse andere mensen met een DJ werken: Geluidsmensen, mensen van het licht, promotiemensen, mensen van het agentschap, die lopen allemaal bijdehand te doen met een backstagepas, dat een vraag ‘met wie je bent’ gewoon legitiem is.

Maar stop nu alsjeblieft met he trekken van de seksisme kaart, van de racisme kaart of welke kaart dan ook. Trek gewoon de kwaliteitskaart. Stop met je uitgesloten voelen. Want je wordt niet uitgesloten, alleen als je de wet tegen je hebt. Kijk maar naar mijnvorige blog.

En als je als beginnende DJ zo’n vraag krijgt, zeg gewoon dat je geboekt bent en laat je DJ-skills spreken. Draai de zaal plat en hou voor de rest je bakkes. Net als de 14-jarige DJ NoXA, de kleine meid die op Multigroove het dak van de Elementenstraat af draaide. Toen Ilja Reiman vroeg om een reactie van de kleine meid sprak ze: “Ik heb niets te zeggen.” Zo kan het dus ook. 

Tuurlijk kent de housescene een aantal vrouwen, die de pannen van het dak draaien. Nina Kravitz, Deborah de Luca, Amelie Lens en Charlotte de Wilde zijn namen die de houseliefhebbers net zo goed kennen als die van Adam Beyer, De Hofnar, Felix Da Housecat en Sam Paganini.
De Top 40 luisteraars ben ik volgens mij nu al kwijt, maar enfin, dat maakt niet uit.

In de jaren ’90 stond bovendien Multigroove aan de wieg van twee van de meest legendarische vrouwelijke DJ’s die de housescene gekend heeft: Lady Dana draaide wereldwijd op grote shows als headliner, terwijl DJ Isis zich ook niet onbetuigd heeft gelaten op de betere houseplekken van de wereld. DJ Isis werd overigens ook gebruikt voor het stukje in het Parool, waarbij ze aangaf dat ze door een beveiligier in Argentinië is aangerand. Dan zegt in mijn ogen meer over de beveiliger dan over het feit dat een vrouwelijke DJ niet achter de DJ-booth zou horen.

Want als het goed is, dan maakt het geen reet uit wie er op het juiste moment op het juiste knopje drukt of het goede schuifje openzet. Echt niet. Ik pak elk jaar minimaal 1x Adam Beyer mee, maar als het Eva Beyer was geweest met dezelfde kwaliteit, dan had ik elk jaar minimaal 1x Eva Beyer mee gepakt.

Overigens staat Adam Beyer vaak met zijn vrouw Ida Engberg achter de decks en dat is sowieso gegarandeerd vuurwerk.

Even vooropgesteld lieve mensen. Ik ben altijd vóór kwaliteit. Altijd al geweest ook. En het maakt mij geen reet uit wie die kwaliteit levert. Maar als ik een kaartje voor een paar tientjes koop voor een festival en de DJ staat de boel te verkrachten, dan zeg ik dat ook. Kijk maar naar mijn blog over David Guetta bij Ushidinges.
Misschien is het voor onze Jari ook wel een goede tip om een dergelijk onderzoek te doen bij stukadoors, vrachtwagenchauffeurs, kassamedewerkers, kappers, mensen die in een kledingwinkel werken, betonvlechters en prostituees doen. Kijken wat voor ‘schokkende resultaten dat onderzoek oplevert en welke mensen hij nu weer gaat benaderen voor zijn haatstukjes waar je de tyfus van krijgt.