Vergelijkbaar met de Schuur, maar dan duurder in de taxi
en de entree, waren de Lunenburg in Loosbroek en de Rodenburg in Beesd. Trappen
we af met de Lunenburg, oftewel de Luun. Naar de Luun ging ik niet zoveel, had
met name met afstand te maken, en dat vond ik best jammer. Want de Lunenburg
was een mooie, grote discotheek met meerdere zalen en één hele grote zaal. In
die grote zaal werd van alles gedraaid, maar vooral de nieuwere dance muziek.
De Lunenburg was groter dan de Schuur, met nieuwer volk. En dat was dan weer zo
prettig. Want nieuw volk betekende nieuw vlees. En dat was dan ook wel weer wat
waard. Ja, in de Lunenburg heb ik het avond na avond goed naar mijn zin gehad.
Bier werd ingeruild voor baleco, die tijd heb ik ook nog gehad. Tot ik er een
avondje gruwelijk van heb lopen kotsen. Dus dan maar weer terug naar het bier.
Zo ook in de Rodenburg, in Beesd, een stukje dichterbij.
En met Michael net in het bezit van zijn rijbewijs een fluitje van een cent om
er te komen. Enkele reis, op Michael zijn tempo: 4 minuten. God, wat was die
Hiyundai een beest van een wagen. Maar goed, de Rodenburg dus. Knappe tent, 2
grote zalen en een kleiner zaaltje boven. In de twee zalen was er steevast 1
gereserveerd voor het betere hak-, stamp,- en beukwerk. Diverse malen was de
nog onbekende, maar bloedmooie DJ Korsakoff te gast, wat leidde tot testosteron
op de dansvloer. Wat een plaatje, die Korsakoff. Vaker stond ik in de andere
zaal, waar de muziek me een beetje deed denken aan de Schuur. Het bier
inmiddels ingeruild voor de Malibu-cola, 3 muntjes, het kon lijen. En maar
schudden met die heupen. Uit de Rodenburg heb ik een drietal mooie anekdotes.
1. Gozer staat met een driekwart trainingsbroekachtigiets te dansen tegen een
grietje aan, iets te wild en je kan zomaar de Tent in Gameren opzetten. 2.
Vreten halen na afloop van de avond. Zeg even ‘hoi’ tegen de kijkers thuis.
Frietpan? Goed juh. 3. De beste. Na de uitschakeling van oranje op het EK 2008
kanonbezopen naar Bommel fietsen, gebeld worden over interesse om naar de
Rodenburg te gaan (ja natuurlijk), in het Stadscafé in Bommel verder drinken,
kotsen bij de Chinees in Bommel in afwachting van de taxi, taxi in, naar de
Rodenburg en voor 50 euro munten bestellen. Tijdens euroavond. 1 euro = 1 muntje.
En ondanks de staat van dronkenschap waarin ik verkeerde, nog ‘slechts’ 15
muntjes overhouden. Zo’n avond was het.
Hoewel ik mezelf in de Lunenburg en Rodenburg behoorlijk
heb vermaakt, was het toch geen Schuur. Gematigde vreetpartijen na het stappen (al gooide Michael regelmatig de frietpan aan), geen
geknok in het vreethokje, geen grote donkere parkeerplaats, geen Robbie om je
thuis te brengen, geen zus die voor je opkomt, als je het lastig hebt en je kan
je eigen problemen niet op kan lossen (te jong), geen gevlucht voor ’n lelijke
dame om vervolgens in de armen van een beeldschone dame te belanden, geen
gebulder van de Boer. Dat was er allemaal niet. Wat er in de Schuur dus wel
was. En zo heeft m’n zus toch nog wat anekdotes te pakken merk ik wel.
En wat als er geen Schuur, Lunenburg of Rodenburg op het
programma stond? Nou, in het Trefpunt in Nieuwaal en de Mop in Gameren heb ik
feestje na feestje afgelopen met altijd leuke taferelen. Een concert van de WC
Experience in het Trefpunt en een buitendorper had spatjes? Da motte hier nie
doen jonge. Want voor je het weet staan er een paar glazen bier op het randje
en lig je buiten. Gelukkig ben ik een binnendorper. Feestje in de Mop? Prima.
Fietsje, anderhalve kilometer. Deden we. En doen we nog steeds. Het is vaak
prettig om op een vrijdagavond na een week werken een Juupke te pakken in de
Mop, met het meubilair achter de bar. De Mop is een prima plek voor frietjes en
ijsjes, dus ome Kees scoort regelmatig punten met neefje en nichtje. Ook goed
om te weten.
En ook ik heb een zondige tijd gehad: Het Stadscafé van
Zaltbommel. Een plek waar ik nu niet meer dood gevonden wil worden op vrijdag –
of zaterdagavond. No offense voor degenen die er nog wel eens heen gaan, maar
het is niks voor mij. Daar is mijn pedopas niet geschikt voor. Als Bommel er in
zit in het weekend, dan zit ik het liefste in de Spin, waar het volk wat ouder
is. En kennen jullie het Gerucht nog? Ook in Zaltbommel en leuk toen je 18 en jonger was.
Die tent bestaat nu overigens niet meer, net als de Lunenburg. Wat nieuw is, is
leuk. Maar als de nieuwigheid er vanaf is, dan is het gauw klaar met de
gezelligheid.
Resten nog de Tent en de vakanties. Maar daar vertel ik
jullie graag een andere keer over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten