Ground control to Major Tom

Vanmorgen werd ik wakker met een appje van mijn naamgenoot/motormaatje/jeweettoch. De tekst was 'We can be heroeeeeeeeees, just for ooooooooooone day.' Het paste een beetje in de app-sessie die we gisteravond hadden, waarbij we allebei muziek aan het uitwisselen waren. Dat doen we overigens vaker. Zo leerde ik via hem Joe Bonamassa kennen en hij gisteravond via mij Mobb Deep. Om ook aan te geven hoe breed de muzieksmaak is. Het was nog te vroeg om te reageren, zo slaapdronken het was ten slotte pas half 12 's morgens, dus het werd tijd voor de wakkerwordroutine van Facebook, Instagram, Twitter, nieuws en sportapps zodat er goed aan de dag begonnen kan worden. Ik had gisteren nog een blogje over voetbal geschreven, dus die moest ik nog even online gooien, zodat jullie wat te lezen hebben.

Zodat er goed aan de dag begonnen kan worden. Tot ik Facebook opende.

David Bowie overleden op 69-jarige leeftijd aan die vreselijke ziekte. Bowie. His Royal Coolness. De man op wie ik stiekem een klein beetje verliefd was en helemaal hoteldebotel van geweest als ik daadwerkelijk op mannen had gevallen. De inspirator in muziek, looks en charisma.

We can be heroes. Just for one day.

Heroes is samen met Rebel Rebel mijn favoriete Bowie-nummer. Ik kende David Bowie als artiest wel, maar de Bowie-liefde ontstond pas toen ik de film Inglorious Bastards keek, van Tarantino. Op het moment dat Shoshanna leip gaat is, er de Bowie-hit 'Cat People' te horen. 'And we're putting out fire.... With gasoline!' Ik was verkocht. Op YouTube keek ik clips, ik brandde CD'tjes met Bowie muziek voor in de auto en op mijn playlist op mijn telefoon werden Heroes, Cat People, Golden Years, Under Pressure en Rebel Rebel vaste prik. Ik zong altijd mee, onder de douche, in de auto. Ook in de Top 2000 wordt er standaard op een nummer van Bowie gestemd, ik probeer Heroes met Rebel Rebel af te wisselen. Bij het stemmen op de Top 2000 heb ik namelijk de ziekelijk gedachte geen meerdere artiesten in de lijst te zetten, omdat er zó veel mooie muziek is.

Zo dook Bowie de studio in met die andere Britse held, Mick Jagger. Overigens niet alleen de studio, het was best een boefje, die Bowie. Het prachtige Under Pressure met de mannen van Queen en iedere keer als ik hem op YouTube zie in de clip 'Tonight' van Tina Turner, in dat witte diner-jacket, dan zwijmel ik weg. Het is één van de weinige reacties die ik op video's van YouTube post: Tina Turner en David Bowie hadden kindjes moeten maken. En misschien hebben ze dat ooit wel eens geprobeerd.

Net als bij Thé Lau en André Hazes, Nederlandstalige muziekhelden, worden de registers weer opengetrokken. Radiostations draaien vandaag Bowie, op 3 komt vanavond om 22.40 uur een Bowie documentaire, Spotify speelt vandaag volgens mij alléén maar Bowie en op social media laat bekend en onbekend Nederland weten wat een gemis David Bowie is voor de muziekwereld. Leo Blokhuis, muziekprofessor van beroep heeft zich het 'leplazarus' geschrokken en laat 'Lazarus' nu de nieuwe single van Bowie zijn. Twee dagen voor je dood een album droppen. Nobody did it like Bowie.