zaterdag 7 augustus 2021

Aan de op vakantie gaande jongeren,

 Beste jongelui, 

Ik mag jullie aanspreken als jongelui, want zelf ben ik halverwege de 30 en dat is het niet uit te sluiten dat velen van jullie mij ‘oud’ vinden. En daar heb ik ook geen problemen mee.

Waar ik wel problemen mee heb, is de berichten rondom vechtpartijen van Nederlandse jongeren op Mallorca, bij het Gardameer, in Renesse en er zullen vast nog wel andere plekken zijn geweest waar er huisgehouden is door Nederlandse jongeren.

De zaak op Mallorca is een triest geval, waarover al genoeg is gezegd en geschreven. Feit is dat er een 27 jarige jongeman nooit meer thuis komt door geweld van jongeren. En dat is triest.

Ik vraag me gewoon af wat er nou leuk is aan het willekeurig in elkaar slaan van andere mensen. Dat snap ik namelijk niet, wat daar leuk aan is.

Misschien komt het omdat ik geen vechtersbaas ben, nooit geweest ook. Uit zelfverdediging heb ik mezelf een keer moeten verweren, maar dat was het ook. Ik snap het, wanneer 1 van je vrienden ruzie heeft, dat je voor die vriend opkomt. Zo werkt dat in een vriendengroep. Maar als het al de zoveelste keer is dat dezelfde vriend betrokken is geweest bij een ruzie, dan is het misschien handig om jezelf af te vragen of je die vriend niet eventjes apart moet nemen voor een goed gesprek. 

Ik snap het gewoon niet. Ik ben zelf ook jong geweest, ik vind mezelf nog steeds bijzonder jong van geest, maar dan nog kan ik mezelf niet voorstellen dat het leuk is om op vakantie te gaan om een paar mensen in elkaar te trimmen. Is het stoer? Of wat? 

Weet je wat stoer is als je op vakantie bent? Een meisje van 22 versieren als je zelf 16 bent. Dan ben je stoer.

Wat ik me wel voor kan stellen is dat je op je zeventiende biertjes gaat happen in de Delftsche Duyt, liters Malibu Cola gaat hakken in de Waikiki, vooruit, ook maar een paar drankjes in de Asterix, een bamischijf naar binnen douwt bij de friettent van Michael en dat je gaat dansen tot de zon weer opkomt in de Don Juan of de QK. En als je dan, net als mijn zeventien jarig ik, in de QK een zekere Merryl uit Duitsland tegenkomt, dan heb je de kans dat je de volgende ochtend wakker wordt als man, in plaats van als jongen. Het was een vakantie waar ik nog geregeld met veel plezier aan terug denk. Ik weet zeker dat er lezers zijn van deze blog die dezelfde glimlach op hun gezicht hebben nu ze dit stukje hebben gelezen. De herinnering zorgt voor een glimlach.

Ik vraag me af welke herinnering de jongens hebben die de dood van Carlo op hun geweten hebben. Zouden die 18 jaar na dato ook nog steeds met een glimlach terugdenken aan die ene vakantie? Ik denk dat het antwoord in ieder geval ‘nee’ is in het kamp van Carlo en zijn dierbaren.

Op vakantie gaan, vooral als je jong bent, dat doe je om dingen te ontdekken, om lol te maken en om nieuwe mensen te leren kennen.

Dat kan ik me voorstellen, wanneer je als ‘jongere’ op vakantie gaat. Dat doelloos mensen in mekaar puisten, dat slaat namelijk helemaal nergens op.

Fijne vakantie. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten