Echec.

Het is de Day After. Nederland is uitgeschakeld voor het Europees Kampioensschap voetbal. Het is kutweer, op deze oktoberdag. Nederland huilt. Nederland is cynisch. Nederland likt zijn wonden. Komende zomer zijn er geen afgeladen kroegen vol oranje. Geen spannende wedstrijden. Geen voorspellingen. Geen voetbaltoto's op de werkvloer. Geen volle pleinen in steden met grote videoschermen met massa's mensen, die dronken van geluk een overwinning vieren of samen troost zoeken bij een nederlaag. Zelfs mensen die normaal gesproken niets van voetbal moeten hebben, zijn in de ban van oranje, wanneer er een groot toernooi aankomt. Nee. Niets van dat. De klap is hard aangekomen en het doet pijn.

Ook al is het maar voetbal, de belangrijkste bijzaak van het leven volgens velen.

Het is verschrikkelijk. Het EK wordt gehouden in Frankrijk, Parijs is vier uurtjes rijden en als ik me kwaad had gemaakt, had ik voor een poulewedstrijd ook best naar Marseille of Lyon wil rijden. De Stilo is wat dat betreft 'gewoon' in topvorm.

Nederland kijkt het EK voor de televisie. En dat is wat anders dan het daadwerkelijk beleven. Voetbalfora zullen het hebben over Italië, Engeland, Spanje, Duitsland. En ja. Ook over Albanië, Noord-Ierland, Ijsland en Wales. Want die landen zijn er wel bij. Zij maken wel een deel uit van het uitgebreide aantal van 24 landen dat in Frankrijk acte de presénce gaat geven. Van nummer 3 op het WK, naar niet eens mee doen aan het EK. Het is keihard. De klap is niet verwerkt. Het is verschrikkelijk.

Als je de wedstrijd van gisteren nog eens bekijkt, dan valt er een aantal dingen op. Memphis Depay bijvoorbeeld. De 'superster' van Manchester United leverde amper een goede voorzet af, kwam amper zijn man voorbij en kan een voorbeeld nemen aan Dirk Kuijt, die wél met zijn rechtsback mee liep. De rechtsback die gisteren voor de verlammende 0-1 zorgde. Misschien kan Memphis een lesje 'mannetje passeren' en 'voorzetten geven' nemen bij de assistent trainer van zijn club Manchester United. Ryan Giggs kan daar een aardige masterclass in verzorgen. Hetzelfde geldt overigens voor de andere kant, waar de topscorer van de Eredivisie de linksback van Tsjechië niet eens voorbij kwam. Een voorzet vanaf de zijlijn komt niet verder dan de punt van de 'zestien.' Anwar El Ghazi, pak je telefoon, bel Marc Overmars en vraag hoe het ook alweer zat. Misschien dat Marc dan zijn nette pak in kan ruilen voor het trainingspak en een masterclass 'vleugelspeler.' Bij een spits als Klaas Jan Huntelaar is dat wel eens handig. Een killer in de 'zestien,' sterk in de lucht en dus afhankelijk van goede vleugelspelers die een panklare voorzet in huis hebben.

Verdedigend was het ook verre van best. Dat ze ooit aan Jeffrey Bruma een paar voetbalschoenen hebben gegeven en gezegd hebben dat hij best lekker kan verdedigen is een grote fout. Riedewald kon niet kiezen bij de 0-1. En dan Virgil van Dijk. Dat zou de 'beer' zijn in de verdediging, waar je jaren mee vooruit kon. Want ondanks dat hij in Schotland speelde, zou Van Dijk met zijn lengte de schrik van elke spits worden waar Oranje tegen speelde. Als je dus de voetbalfora én de heren aan tafel bij Voetbal Insite zou moeten geloven. Eén ding mensen. Als lengte bepalend zou zijn voor de voetbalkwaliteit, dan zou ik momenteel iets hoger spelen dan bij GVV'63 5. Virgil van Dijk greep gisteren dramatisch in bij de situatie die leidde tot de 0-2 en het definitieve einde van de hoop op kwalificatie voor het EK. Virgil van Dijk. Ik zie liever een andere Van Dijk.

Hoe verder? De kranten in binnen - en buitenland maken op deze woensdag gehakt van Oranje en dat is terecht. Het hele team moet op de schop vinden ze. Blind en Van Oostveen moeten weg vinden ze. Ik heb te weinig verstand van voetbal om een goede mening te kunnen geven over wat er moet gebeuren en wat niet. Misschien is het een idee om eens een buitenlandse toptrainer aan te stellen. Of Ronald Koeman te bezoeken in Southampton. Of een zooitje nieuwe spelers. Of Nigel de Jong weer op het middenveld opstellen, die wél het gif brengt, wat nodig is voor een cruciale kwalificatiewedstrijd. Ik weet het niet.

Dat is misschien wel de grootste klap van allemaal. Dat we het niet meer weten hoe het verder moet met het Nederlandse voetbal. De Nederlandse clubs stellen geen fuck meer voor in de buitenlandse competities, de Eredivisie is leuk maar niet goed. Misschien is het een begin dat jonge spelers niet na een goed jaar kiezen voor het grote geld in een buitenlandse competitie. Vroeger speelden de internationals cruciale rollen bij Manchester United, AC Milan, Juventus, Internationale, FC Barcelona, Real Madrid, noem de groten der aarde maar op. Tegenwoordig verkassen de Nederlandse internationals na één of anderhalf seizoen al naar clubs als Stoke City en Newcastle United, waar de strijd tegen degradatie het gesprek van de dag is. Als je nooit wat wint, dan raak je bekend met het verliezen. En dus is de spiegel, die de internationals voorgehouden krijgen, terecht. Het is zaak dat de internationals het door krijgen. En een voorbeeld nemen aan Wesley Sneijder. Misschien niet meer zo goed als hij in 2010 was, maar hij gaat wel voorop in de strijd. Hij kan het echter niet alleen.

Nederland is er niet bij dus, komende zomer in Frankrijk. Op Facebook zie ik mensen die naar het evenement gaan om 'supporter van België te worden.' De nieuwe nummer 1 van de wereld, volgens de FIFA ranglijst. België. Nooit. Ik vind België een schraal land, met slechte wegen, valse bescheidenheid en ik vind 8 op de 10 Belgen bijzonder lelijk. Ik ben een Nederlander, met een Nederlands paspoort. Ik heb geen Belgische vader, Turkse moeder, Spaanse zwager (meer) of Zweedse vriendin al zou ik dat laatste niet eens zo vervelend vinden. Nederland blijft mijn ploeg, hoe kut het ook gaat. Je kan niet altijd winnen en je hoort achter je eigen ploeg te blijven staan in tijden van duisternis.

Dat heb ik overigens geleerd van mijn vader, die supporter is van Feyenoord.