Veurgloeien

Over minder dan 2 weken staat het leven onder de rivieren stil. Op zondag 7 februari 2016 om 11.11 uur begint het feest der feesten en draait het onder de rivieren maar om 1 ding: Carnaval! Het jaarlijks terugkerende 'je haat het of je houdt ervan' feest, waar verhalen en vooroordelen over bestaan, maar het feest wat ik voor geen goud wil missen. Hoe hard dorpen of steden boven de rivieren schreeuwen dat het bij hun 'ook' carnaval is, moet je op zijn minst de Maas over voor het echte Carnavalsgevoel.

Ik heb overigens wel eens geblogd over Carnaval, maar dat ging bij het einde van blog over op Brabants gewauwel. Ik beloof overigens niet dat dat bij deze blog niet gaat gebeuren, ge wit 't mar nooit...

Mensen die iets gepland hebben voor het weekend van 6 en 7 februari in een dorp of stad beneden de rivieren die niks met carnaval hebben, hier een gratis advies. Boek het om. Of beter nog. Koop een sjaal en een kek pakske van het bijbehorende dorp of stad en stort jezelf in het heerlijk feestgedruis.

Want of het nou in Tilburg is, in Breda, in Maastricht, Eindhoven, Weert, Kerkrade of het door mij erg geliefde Den Bosch, voor Carnaval moet je de Maas over. Dagen vol met optochten, kutmuziek, bier, boeren, durskes en het allerbelangrijkste: gezelligheid. Op de groepswhatsapp van de Carnaval is het de laatste paar dagen ook wat drukker dan de rest van het jaar, maar dat is puur omdat we niet meer kunnen wachten.

Waarop kunnen we dan niet wachten? Jezelf vol kiepen met bier en er vandoor gaan met andermans z'n vrouw? Dat is in wezen het vooroordeel dat mensen boven de rivieren hebben. Als mensen mijn zachte G horen, dan vragen ze spottend 'of ik ook aan Carnaval doe.' Ja, tuurlijk doe ik daar aan, ik zou wel gek zijn als ik het niet zou doen.

'Waar ga je dan altijd heen?' is de vervolgvraag. Naar Den Bosch. 'Oeteldonk heet dat toch?' Ja, dat heet Oeteldonk, met daarbij een rood-wit-gele vlag en de kikker als symbool. 'Als wat ga je verkleed?' Als wat ga je verkleed? Gewoon. Jaske aan. Sjaal om. En we zijn er klaar voor. Om het ene jaar als piloot, het andere jaar als soldaat, het jaar erop weer als Theo Janssen te gaan, das vrij prijzig. Elk jaar voor ik weet niet hoeveel aan geld besteden voor een origineel carnavalspak... Doen we dus niet. Dus hebben we bij Hoofs in de Vughterstraat een blauw jaske gehaald, een paar logo's voor d'r bij, een sjaaltje en grote knuffelkikker voor de op de schouder en we kunnen. Makkelijk? Ja, want je hebt geen last van een masker of petje of wat dan ook, dus je kan praten, drinken en andere dingen die met je mond kan doen. Origineel? Zeker niet, want ik denk dat 75% van alle carnavalsvierders van Den Bosch er zo bij loopt. De rest is import.

En met de import is helemaal niks mis. Zo lang de import zich maar netjes gedraagt, niet gaat lopen knokken of gaat lopen vuilukken met andersmans dames/heren. Want daar gaat carnaval gewoon niet om. Carnaval gaat om vriendschap met vrienden, die je de rest van het jaar amper ziet, maar waar je met Carnaval 3 dagen lang van houdt, om gezelligheid, om gezellige pilskes en om kutmuziek, die met Carnaval helemaal niet kut is. Als je dat aanvoelt, dan ben je van harte welkom. Zet je je oogkleppen op en kom je om bier te zuipen en om 'snel te scoren' dan magde lekker in oe eigen kiet blijven.

Ik kan in ieder geval niet meer wachten tot Carnaval. Deze anderhalve week mag voorbij vliegen, zodat we 't jaske weer aan kunnen. En op zondagochtend lekker om een uurtje of 10 lekker 't eerste pilske naar binnen te laten glijden.

Al sluit ik niet dat ik op vrijdagavond ook nog eventjes ga veurgloeien. Dat schijnt ook altijd goeien handel te zijn.

Iedereen alvast een hele fijne Carnaval!

Ground control to Major Tom

Vanmorgen werd ik wakker met een appje van mijn naamgenoot/motormaatje/jeweettoch. De tekst was 'We can be heroeeeeeeeees, just for ooooooooooone day.' Het paste een beetje in de app-sessie die we gisteravond hadden, waarbij we allebei muziek aan het uitwisselen waren. Dat doen we overigens vaker. Zo leerde ik via hem Joe Bonamassa kennen en hij gisteravond via mij Mobb Deep. Om ook aan te geven hoe breed de muzieksmaak is. Het was nog te vroeg om te reageren, zo slaapdronken het was ten slotte pas half 12 's morgens, dus het werd tijd voor de wakkerwordroutine van Facebook, Instagram, Twitter, nieuws en sportapps zodat er goed aan de dag begonnen kan worden. Ik had gisteren nog een blogje over voetbal geschreven, dus die moest ik nog even online gooien, zodat jullie wat te lezen hebben.

Zodat er goed aan de dag begonnen kan worden. Tot ik Facebook opende.

David Bowie overleden op 69-jarige leeftijd aan die vreselijke ziekte. Bowie. His Royal Coolness. De man op wie ik stiekem een klein beetje verliefd was en helemaal hoteldebotel van geweest als ik daadwerkelijk op mannen had gevallen. De inspirator in muziek, looks en charisma.

We can be heroes. Just for one day.

Heroes is samen met Rebel Rebel mijn favoriete Bowie-nummer. Ik kende David Bowie als artiest wel, maar de Bowie-liefde ontstond pas toen ik de film Inglorious Bastards keek, van Tarantino. Op het moment dat Shoshanna leip gaat is, er de Bowie-hit 'Cat People' te horen. 'And we're putting out fire.... With gasoline!' Ik was verkocht. Op YouTube keek ik clips, ik brandde CD'tjes met Bowie muziek voor in de auto en op mijn playlist op mijn telefoon werden Heroes, Cat People, Golden Years, Under Pressure en Rebel Rebel vaste prik. Ik zong altijd mee, onder de douche, in de auto. Ook in de Top 2000 wordt er standaard op een nummer van Bowie gestemd, ik probeer Heroes met Rebel Rebel af te wisselen. Bij het stemmen op de Top 2000 heb ik namelijk de ziekelijk gedachte geen meerdere artiesten in de lijst te zetten, omdat er zó veel mooie muziek is.

Zo dook Bowie de studio in met die andere Britse held, Mick Jagger. Overigens niet alleen de studio, het was best een boefje, die Bowie. Het prachtige Under Pressure met de mannen van Queen en iedere keer als ik hem op YouTube zie in de clip 'Tonight' van Tina Turner, in dat witte diner-jacket, dan zwijmel ik weg. Het is één van de weinige reacties die ik op video's van YouTube post: Tina Turner en David Bowie hadden kindjes moeten maken. En misschien hebben ze dat ooit wel eens geprobeerd.

Net als bij Thé Lau en André Hazes, Nederlandstalige muziekhelden, worden de registers weer opengetrokken. Radiostations draaien vandaag Bowie, op 3 komt vanavond om 22.40 uur een Bowie documentaire, Spotify speelt vandaag volgens mij alléén maar Bowie en op social media laat bekend en onbekend Nederland weten wat een gemis David Bowie is voor de muziekwereld. Leo Blokhuis, muziekprofessor van beroep heeft zich het 'leplazarus' geschrokken en laat 'Lazarus' nu de nieuwe single van Bowie zijn. Twee dagen voor je dood een album droppen. Nobody did it like Bowie.