In deze meerdelige reeks: het avondje uit. Waarom een meerdelige reeks? Omdat ik geen flauw idee heb hoeveel delen er gaan komen. Dus. Waar kan je goed stappen? Waar niet? Beoordeeld door mij persoonlijk. Van die persoonlijke mening kan je je geen moer aantrekken of juist wel. Doe er mee wat je wilt. We leven in een vrij land zullen we maar zeggen.
Vandaag dus het eerste deel van de tocht, met Den Bosch
als stralend middelpunt. Waarom Den Bosch? Omdat ik daar wel regelmatig te
vinden ben en in het verleden zelfs vaak zo niet altijd te vinden was met het
stappen. Maar je woont in Amsterdam is de vraag? Ja, dat doe ik ook. Maar
weinig haalt het bij Den Bosch, of je moet uit pure verveling iets anders
verzinnen. Daarnaast zijn de prijzen in Den
Bosch ook lang niet zo hoog als in Amsterdam, maar daarover later meer.
Den Bosch, waar moet je dan beginnen? Ik ken er lang niet
alle kroegen, om over de kathedralen maar te zwijgen. Maar ik weet wel genoeg
om er een goed verhaal van te maken. Laten we het begin maken met de vier dagen
waarbij elke zuiderling (niet alleen zuiderlingen overigens) zich verkleedt en
volkiept: Carnaval.
Met Carnaval ga je door heel de stad heen en is het
devies heel simpel: ergens naar binnen waar bier is (overal dus) en waar je
fatsoenlijk kan staan (lang niet overal) om vervolgens te belanden bij Jeronimus, gelegen op de Markt. De
muziek is altijd hetzelfde, de mensen zijn altijd bezopen en verkleed, maar dat
is Carnaval. Godzijdank is er Carnaval. Ik zou er een hele blog aan kunnen
wijden. Goed idee. Carnaval wordt op een later moment besproken.
Misschien is het handig om te beginnen met wat
parkeertips. Op de grote parkeerplaats bij de Parade is altijd voldoende plek,
maar of je daar nog wilt parkeren na het lezen van het stukje dat gaat over de
Parade, laat ik in het midden. Andere opties, in een ander stapgebied van Den
Bosch, zijn er voldoende. Parkeren kan makkelijk bij de JT bioscoop op de
gracht of nabij de Bristol. Ook op de gracht bij de ABN AMRO bank, bij
NS-station ’s-Hertogenbosch is meestal voldoende ruimte om je auto neer te
prakken. Let wel: 7 dagen per week
tussen 09:00 uur en 00:00 uur is het betaald parkeren. Voor een tarief waar je
overigens in Amsterdam hooguit een halfuurtje binnenstad of Oud-Zuid kan
pakken. Adressen en dergelijke ga ik
niet opdreunen, ik neem aan dat je zelfstandig genoeg bent om Google op te
zoeken. Wij doen het altijd anders. Wij
parkeren onze buurtbus altijd bij het station in Zaltbommel en gaan dan met de
trein verder. Een taxi brengt ons dan terug naar huis. Zo kan het ook.
Het gewone stapleven van Den Bosch begon voor mij, net
zoals iedere jonge stapper in Den Bosch op de Parade. Buitenstaanders beginnen altijd over de Parade in Den
Bosch, als je over de stad begint. Het
is één van de bekendste plaatsen van Den Bosch, met de Sint Jant als mooi
toeristisch hoogtepuntje. Voor mij staat de Parade gelijk aan de Silva, Stadsherberg ’t Pumpke, Cuba Libre en
Hart van Brabant. Hoe vet, leuk en
gezellig ik het op de Parade vond, zo saai en kinderachtig vind ik het nu. We
beginnen met de Silva, waar ik mijn
eerste stappen in het Bossche stapleven heb gemaakt. Van binnen een geweldig
mooie en diepe tent, prachtig aangekleed. De muziek wisselt van house naar
R&B, van rock naar Top 40 muziek. Een goed belichte tent, wat automatisch
aangestuurd wordt. Vroeger vond ik de Silva helemaal de bom, was blij dat we er
naar toe gingen. Tegenwoordig kom ik er alleen om de rest (buiten het genoemde
groepje, met uitzondering van PJ) te zoeken als ik ze kwijt ben. Voordeel van
de Silva is dat ze flessen Jupiler verkopen. Het nadeel, het absolute nadeel
van de Silva, een nog groter nadeel dan het jonge (16 – 21 jaar) publiek dat er
komt, is het handhaven van het rookverbod. Sinds 2008 mag er in de Silva niet
meer gerookt worden en de keren dat ik het sindsdien gezellig heb gehad in de
Silva zijn op één hand te tellen. Dood en doodzonde, want in principe is de
Silva één van de mooist aangeklede kroegen van Den Bosch.
In Stadsherberg ’t
Pumpke is het publiek niet veel ouder, maar wel mooier. Vanwege de simpele
reden dat er in ’t Pumpke meer ‘kakkers’ komen dan in de Silva, die mooier
verzorgd zijn. De vrouwen althans, met leuke jurkjes en pumps. De mannen
daarentegen zou ik persoonlijk allemaal gratis van een knipbeurt willen voorzien.
Wat een langharige tekkels (inclusief mannelijk barpersoneel) komen daarbinnen,
om van te kotsen. Niet letterlijk overigens. Kotsen doe ik alleen als er een
shotje verkeerd is gevallen. Kan gebeuren. De vrouwen overigens, zijn qua
uiterlijk wel m’n type, maar ik ben te boers om zo’n hockeymeisje te regelen.
Kan ook gebeuren.
Naar de Cuba Libre
ging je vroeger voor het betere schuurwerk. Veel beats en house, waar je je
heupen goed los kon gooien. Waarom praat ik in de verleden tijd? Omdat de Cuba
Libre de Cinq werd en er
tegenwoordig alleen maar R&B wordt gedraaid, met het bijbehorende publiek.
En dat is niet mijn smaak. En over smaak valt niet te twisten, om er maar eens
een cliché tegen aan te gooien.
Hart van Brabant
om de parade mee af te sluiten, is een beetje een ‘ouwelullentent.’ En dat is
op zijn tijd best heerlijk. Ik kwam er veel met M. en dan hadden we altijd
lol voor tien. We waren er veruit de jongste en op de één of andere manier is dat
leuker dan om de oudste te zijn. Het interieur is oud en voelt aan als een
ouderwets bruin café. Zet daar een DJ in met onder andere Hazes in zijn
repertoire en je kan een prima biertje drinken.
Vanaf de Parade steek je de Markt over en kom je uit op
de Pensmarkt. Daar zou je eventueel nog een drankje kunnen gaan doen bij Plein 79, een alternatief café, met
alternatief publiek. Als je lekkere geuren wilt gaan ruiken tijdens het
stappen, dan zou ik daar zeker niet naar binnen gaan. De geur van dood bier
komt je tegemoet als je er je entree maakt. Ondanks dat is het in Plein 79 goed
toeven, met veel dubstep, techno en alternatieve rockmuziek. En daar hou ik op
zijn tijd best van. Mocht je iemand zien, met stokslagverwondingen, dat zou
best kunnen. Een incidentele kraker ontloop je daar niet. Ach, zo lang ze maar
niemand lastig vallen.
Wil je het drankje bij Plein 79 overslaan, dan loop je
bij de Hema het steegje in en kom je uit in de Karrenstraat. Dé plek waar ik
het vaakst te vinden ben. De Karrenstraat bruist, leeft, biedt vertier en is, vooral
in de warme maanden, een zee van mensen die lekker met zijn allen op stap gaan
en een gezellige avond willen. Dan zitten ze in de Karrenstraat goed.
De tour in de Karrenstraat begint in de Carrousel, die tegenwoordig Club Evissa schijnt te heten. Als ik
elke keer een euro kreeg dat ik in de Carrousel ben geweest, ging ik vanavond
nog naar Motorport Amsterdam om een vrij nieuwe Yamaha R6 uit te zoeken. Waarom
ik er vaak kwam? Simpel. Het rookverbod kwam al snel te vervallen, er werden
snel vrienden gemaakt en de muziek was er onder aanvoering van DJ ENO, DJ Yoran
of DJ Henk (!) om van te smullen. Het barpersoneel van de Carrousel is niet
alleen om van te smullen, maar die zou je met huid en haar op willen vreten. De
één is nog mooier dan de andere, met Jasmijn en Joy als absolute hoogtepunten.
Jasmijn, schattig met een ondeugende uitstraling en Joy met looks to kill.
Beest.
Sorry, ik dwaal af. De Carrousel dus. Prima tent, al is
het in de jaren wel minder geworden. Maar in principe is dat logisch. Als je
ergens veel komt, dan gaat het op ten duur vervelen, kom je ergernissen tegen
en vind je het niet erg om ‘ergens anders’ heen te gaan. Als je er net zoveel
bent geweest als M. en ik, en regelmatig tot vaak sloot PJ ook nog aan,
dan snap je wat ik bedoel. Minimaal twee keer per week stonden M. en ik
bij Joy aan de bar te kwijlen, terwijl we liters Malibu per avond wegtikten. En
als we mazzel hadden dan deelde Joy ‘haar’ bar drie met Jasmijn en was het
dubbel feest. Ik kom er trouwens nog wel , in de Carrousel. Want de Carrousel
is als laatste open en als we een ‘nooit meer naar huis’-avond hebben, dan
sluiten we in de Carrousel nog eens af voor een laatste biertje of Malibu cola.
En aangezien dat vrij vaak voorkomt, komen we nog elke keer dat we naar Den
Bosch gaan, in de Carrousel. Want de naam kan wel gewijzigd zijn, de Carrousel noemen
we gewoon de Carrousel.
Tegenover de Carrousel zit de Ushiwawa. Daar ben ik een paar keer geweest. Heel veel mooie dames,
waaronder de prachtige tante Tessa, maar niet mijn ding. Een rechtdoor kroeg,
donker met veelal rode en paarse verlichting. Komen ook niet mijn type mensen. Behalve
de prachtige tante Tessa en haar vriendinnetje. Dat dan weer wel.
Naast de Ushiwawa vinden we Zomers en Zomers. Een prettige (studenten)kroeg, met een
diversiteit aan muziek. Zo lang het maar gezellig is. Minpuntje aan de Zomers
en Zomers. Het is er altijd kapot druk en kapot warm. Heel jammer, want verder
een topkroeg. Mooi ingericht, met een podium om de heupen los te gooien, een
achteraf hoekje om te knuffelen en kussen en, niet onbelangrijk, een schone
plee.
We lopen de Zomers en Zomers uit en slaan linksaf het
steegje in. Want aan het einde van dat steegje vinden we De Buurvrouw. Qua
inrichting is de Buurvrouw niet zo heel groot, maar dat is niet zo heel
belangrijk. Het maakt het snel wat drukker en dus gezelliger. Wederom muziekvariatie
genoeg, gezellig barpersoneel (niet lullen, maar vullen).
Terug de Karrenstraat in, waar je aan linkerhand de Carras tegen komt, een kroeg die kleiner
lijkt dan hij daadwerkelijk is. Wij moeten natuurlijk altijd bij het
bargedeelte staan, bij de DJ en daar is het wat drukker. Met het lage plafond
kan dat wel eens claustrofobisch aanvoelen. Voor mensen die rond de 1.90 lang
zijn, zoals ik, kan het wel eens een probleem vormen als er muziek wordt
gedraaid waar je van gaat springen. Gelukkig, en ik klop hem bij deze digitaal
af, heb ik nog nooit mijn kop gestoten tijdens een dergelijk voorbeeld, maar
mocht je richting de 2 meter 10 gaan, dan zou ik oppassen als ze ‘Levels’ van
Aviici gaan draaien en je wilt eens goed uit je plaat. Want voor je het weet
zit je met je plaat tegen het plafond en je kan beter koppijn krijgen van te
veel drank. Dat gezegd hebbende, de Carras is oké. Druk, maar dat is het al
snel in Den Bosch, maar oké. Goed (uitziend) barpersoneel, de toestemming om te
roken en goede muziek. Daarnaast kom je in de Carras regelmatig bekenden uit de
buurt tegen en dat is helemaal niet vervelend. Helemaal als je diegene een tijd
niet gezien hebt. Al snap ik dat dat voor buitenstaanders een stuk lastiger
wordt.
Voordat ik naar de klapper onder de kroegen van Den Bosch
ga, wijs ik jullie nog even op Kees
Kroket. Een friettent (snackbar voor de buitenstaanders), waar je onder
andere heerlijke patat en een dijk van een bamischijf kan bestellen. Daarnaast
is er een veelvoud aan keuzes kroketten (duh) en andere snacks. Echter, een
fricandel speciaal in je kanaal frotten als je voor of middenin je stapavond
bent, is niet tactisch. Gelukkig verkopen ze er Sportlife. Kees Kroket, goed
onthouden.
Naast de Kees Kroket zit nog de 3 Gezusters, wat tegenwoordig weer de Carrousel heet. Apart.
Anyway, die kroeg is het beschrijven niet waard, zo slecht en ongezellig is die
toko. Maar hij moest toch genoemd worden, want op Karrenstraat perceelnummer 34
bevindt zich…. (tromgeroffel, met aansluitend de Sonnenaufgang van Strauss, tip
op Youtube) de JIJ&IK!!!!!
Dames en heren, de Jij&ik is de beste kroeg voor als
je dezelfde leeftijd hebt als ik. Al
maakt leeftijd niet echt veel uit in de Jij&ik. Vanaf je 23e kom
je er binnen, en dat merk je. Je merkt het aan de mensen die er komen.
Daarnaast vind ik de kroeg gewoon hip. Bloesje is nog net niet verplicht, maar
als je met iets anders aankomt, dan val je er net buiten. Al is een hip shirt
ook wel oké, maar in de regel, als bekend is dat we naar de Jij&ik gaan,
dan zorg ik dat mijn getailleerde bloesje klaar ligt. Wat maakt de Jij&ik
nog meer zo tof? Het barpersoneel om mee te beginnen. De DJ is altijd een
topper, zowel qua draaikunsten als qua looks. DJ Kittstar is voor elke man
eye-candy, niet alleen vanwege haar looks, maar ook vanwege haar enthousiasme
als de kroeg los gaat. Van DJ Kittstar heb ik altijd het idee dat er iemand,
die op stap is, achter de bar is gekropen en toevallig een paar plaatjes aan
het draaien is, met goedvinden van het overige personeel. Je maakt het niet
vaak mee. Daarnaast heb ik van barman cq
eigenaar cq. vriend van DJ Kittstar (Lucky bastard :P) ook nooit het idee dat
hij er met tegenzin staat. Je wordt altijd vriendelijk geholpen, met een lach
en een geintje. Zou ik ook doen als ik zo’n vrouwtje had. Ik had heel de dag
gelachen.
Daarnaast de muziek. U vraagt, wij draaien. Of het nou
een knaller is van AC/DC, een stampertje uit de Dance top 30 van Slam FM, een
oldie is a la Tainted love, het kan allemaal.
Roken is een belangrijk punt, dat mag daar ook gewoon.
Niks controle, gewoon aansteken die handel. In mijn beleving, en ook in de
beleving van vele niet-rokers is het gezelliger als de rokers binnen blijven om
hun peukie te roken.
Als laatste veer in de reet van een ieder die de
Jij&ik mogelijk maakt: de sfeer is er top. En dat is met geen pen te
beschrijven, waarom die sfeer zo top is. Ga er gewoon een keer heen en ervaar
het zelf.
Absolute tip overigens is de weekEND party op zondag. Van
20:00 uur tot 02:00 uur verandert borrelcafé Jij&ik in een heerlijke
afsluiter van je weekend. Ideaal voor mensen die in het weekend druk zijn met
werk en op maandag later kunnen of mogen beginnen. Of helemaal niet hoeven
beginnen en lekker vrij zijn. Nog een
tip: inchecken op Facebook levert je een gratis borrel (shotje) naar keuze op,
voor jezelf en voor degenen met wie je incheckt…;-)
Wat ik al zei, ik ken in Den Bosch lang niet alle kroegen
en kathedralen, maar dit lijstje is een prima basis om te beginnen. Mocht je in
Den Bosch zijn, dan kennen ze me lang niet allemaal, maar dat is ook niet
nodig. Populaire gastjes heb je overal en daar hoor ik liever niet bij. Ik
geniet liever in de anonimiteit van de avond, met daarbij aangesloten
afwisselend een biertje (Bossche prijs rond de 2,50, Amsterdamse prijs al gauw
2,80) of een Malibu-cola (Bossche prijs 4 euro, in Amsterdam 8,5 euro) en goed
gezelschap. Dat is in Den Bosch al snel. Een stad om van te houden. En zo gaat
het liedje van Mike Vincent ook. Veel plezier in Den Bosch!
Het volgende deel van ‘Weg met Kees’ zal ongetwijfeld
gaan over andere staplocatie’s of steden. Wanneer? Hou de blog in de gaten en
find out!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten